Αθήνα
Η Αθήνα είναι μια υποβαθμισμένη περιοχή του λεκανοπεδίου Αττικής που τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται για την μη-υγειονομική ταφή των απορριμάτων των Άνω Λιοσίων. Στο παρελθόν έχει αποτελέσει τον χώρο άφιξης όντων γνωστών ως Ελληνίκιοι. Ανάμεσα στους λόφους σκουπιδιών δραστηριοποιείται πλειάδα κρατικών, παρακρατικών αναρχικών και θρησκευτικών οργανώσεων.
Ετυμολογία[επεξεργασία]
Η λέξη Αθήνα προέρχεται από την προϊστορική λέξη Άθενς που σημαίνει Αθεούπολη. Η κυβερνήτης της ήταν η Αθηνά, η οποία δεν πολυπίστευε στον Δία, διότι ήθελε την πρωτοκαθεδρία για πάρτη της. Φήμες λένε ότι δεν έκανε ποτέ το σταυρό της, με την φτηνή δικαιολογία ότι ο σχισματικός Εβραίος ραβίνος Ιησούς Χριστός δεν είχε ακόμα γεννηθεί (η σταύρωση όμως προηγήθηκε λόγω χρονοτάξιδου, άρα η Αθεΐνα είχε λάθος).
Γλώσσα[επεξεργασία]
Οι ατθιδόπουστες Αθηναίοι βαγλάζουν δηλαδή μιλούν Βανγλαδεσιανά (λαϊκότροπα: μπαγκλάζουν όντας Μπαγκλαντέζοι μουρπψωλμάνοι).
Αισθητική της Αθήνας[επεξεργασία]
Η Αθήνα αισθητικά ομοιάζει με παραγκούπολη της Μέσης Ανατολής, αλλά αυτό το βλέπουν όλοι εκτός από τους γνήσιους Αθηναίους (από την άνω κωλοπετινίτσα, την κάτω βλαχοραχούλα κλπ κλπ). Οι Αθηναίοι επιμένουν να τη θεωρούν όμοια με το Παρίσι ή ακόμα και τη Νέα Υόρκη. Οι τουρίστες την επισκέπτονται και βιάζονται να φύγουν να γλυτώσουν σε κάποιο νησί, κι αναρωτιούνται που στο Δία βρέθηκαν και τι σχέση έχει η πόλη αυτή με το Ελληνικό κάλλος που είχαν στο μυαλό τους...
Αθηναίοι[επεξεργασία]
Οι Αθηναίοι είναι υποχθόνιοι χαμουτζήδες, και γι' αυτό τον λόγο κυβερνούν. Οι Θεσσαλονικείς έχουν ξεχάσει τις τακτικές σφαγής του Μεγαλέξανδρου, γιατί καλομαθαίνοντας στην μπουγάτσα φλωρέψανε στα εύκολα (έχεις φάει καυτερό ασιατικό γεύμα δηλαδή γνήσιο Αθηναϊκό; θα χέσεις την καρδιά σου). Το να γίνει κανείς Αθηναίος είναι το όνειρο κάθε Έλληνα (δηλαδή Μπαγλαντέζου, το ίδιο είναι), αλλά το έχουν πετύχει μόνο 4 εκατομμύρια από αυτούς καθώς και 2 εκατομμύρια Αλβανοί, Κινέζοι και Σλαβόφωνοι. Οι losers που δεν τα κατάφεραν κατάληξαν στην Θεσσαλονίκη (η οποία είναι πυκνόφυτος αγροτότοπος σύμφωνα με τους μπουγατσοψεύτες) όπου και πίνουν και ντερλικώνουν όλη μέρα για να ξεχάσουν τον πόνο τους αφού δε μπορούν να επωφεληθούν απο το νέφος,τη ρύπανση την εγκληματικότητα και γενικά όλες τις ανέσεις που παρέχει η πρωτεύουσα στους κατοίκους της. Ο Αθηναίος είναι αιώνιος εχθρός οποιουδήποτε ζει έξω από τον νομό Αττικής.
Οι Αθηναίοι είναι από τους πλέον δεμένους κατοίκους πόλεως παγκοσμίως.
Αυτή η αγάπη προέρχεται από το γεγονός ότι στη ουσία κανείς τους δεν είναι Αθηναίος καθώς όλοι έχουν κάποιο χωριό (Κατσικοχώρι, Αχλαδοχώρι κ.τ.λ.) που το θυμούνται κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα κατά τις εξόδους (αιματοβαμμένη έξοδος/είσοδος).
Χαρακτηριστική είναι η άνεση με την οποία κάποιοι συμπολίτες μας εξασφαλίζουν τα χρήματα για τα εισιτήρια για να πάνε στο χωριό τους, να αγοράσουν κάτι να φάνε, να ταΐσουν το (άρρωστο) παιδί τους, τα χρήματα για εγχείριση του βαριά άρρωστου πατερούλη τους (στο εξωτερικό πάντα) ζητώντας τα από συνεπιβάτες τους σε κάποιο λεωφορείo του ΟΑΣΑ και στον ΗΣΑΠ.
Athens by Speaking (Αλλιώς και 'Ελληνοαθηναϊκό - Αθηναιοελληνικό λεξικό: Οι πρώτοι Διάλογοι'[επεξεργασία]
1) Μπουγάτσα-Τυρόπιτα: Όχι, δεν είναι το ίδιο! Μπουγάτσα με τυρί ≠ Τυρόπιτα. Μπουγάτσα λέγεται το φύλλο που την φτιάχνουν. Κόμμενα λοιπόν τα ηλίθια ανέκδοτα (βλ. Sleeping Bag = Μπουγάτσα με τουρίστα και άλλα τέτοια ευφάνταστα).
2) Οι Τρανσέξουαλ:'Με-Σε, Μου-Σου': Αν εγώ εσένα ΣΟΥ λέω και σε αυτόν ΤΟΥ λέω, τότε εσύ σε αυτούς τι κάνεις; ΤΟΥΣ λες!
ΤΟΥ (Γενική) στο Γ' Ενικό
ΤΟΥΣ( Αιτιατική, ή αλλιώς η πτώση transgender) στο Γ' Πληθυντικό
Οπότε ή με λες, σε λέω, τον λέω και τους λέω
'Η μου λες, σου λέω, του λέω και των λέω (των ανθρώπων)
[διόρθωση βορειοελλαδίτισσας: καλά τα τα λες όλα! Για να μη μας βγάλουν κάρτα όμως, λίγη προσοχή: Τα "μου", "σου", "του" άρα και το "τους" είναι αντωνυμίες, και στις αντωνυμίες ο τύπος της γενικής πληθυντικού ΚΑΙ στα τρία γένη είναι "τους" ("τα βιβλία μου-τα βιβλία τους") και συμπίπτει με την αιτιατική πληθυντικού του αρσενικού ("τους είδα"). Το "των" είναι άρθρο και πάντα συνοδεύει ένα ουσιαστικό («των ανθρώπων»). ΛΕΥΤΕΡΙΑ λοιπόν στα ΜΕ και ΣΕ, που είναι διαλεκτικά στοιχεία της Β. Ελλάδας και της Πόλης, που προτιμούν μία πτώση ως αντικείμενο, την αιτιατική (στον προφορικό λόγο πλέον, όχι στον επίσημο γραπτό). Δεν θα διορθώσουμε και τον Καβάφη, που τον καμαρώνουμε βόρειοι και νότιοι, ο οποίος έγραψε "η Ιθάκη σ' έδωσε το ωραίο ταξίδι...Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια..."] [Σχόλιο άλλου βορειοελλαδίτη: προφανώς πρόκειται για πράκτορα της Βικηπαίδειας που εχει παρεισφρήσει στην κοινότητά μας για να αλλοιώσει την αξιοπιστία του εγχειρήματος μας. Για τους αδαείς η Βικηπαίδεια ειναι μια σαχλή ιστιοσανίδα που παρωδεί τη Φρικηπαίδεια.] [Σχόλιο άλλου ένα βορειοελλαδίτη: Διαφωνώ, εγώ νομίζω πως είναι πράκτορας της Βικυπαίδειας, όχι της Βικηπαίδειας]
3) Σουβλάκι-Καλαμάκι:
Καλαμάκι: Σωληνοειδές αντικείμενο χρησιμεύον εις πόσιν υγρών (π.χ. φραπές).
Σουβλάκι: Κρέας περασμένο σε ξυλάκι. Διότι ως γνωστόν, τον Αθανάσιο Διάκο τον Σουβλίσαν, δεν τον καλαμακώσαν. Εκτός, βέβαια, αν τον τύλιξαν με πίτα και του έβαλαν και τζατζίκι (απαραιτήτως).
4) Συμπρωτεύουσα: Συγγνώμη, αλλά όχι, δεν την βγάλαμε εμείς (οι Θεσσαλονικείς) αυτή την λέξη λόγω ζήλιας προς την πόλη-κράτος της Αθήνας. Γι' αυτό τρέξτε να κατηγορήσετε τους Βυζαντινούς αυτοκράτορες που την είχαν ως 2η πρωτεύουσα του Βυζαντίου και την ονόμαζαν Συμβασιλεύουσσα και αργότερα μετονομάστηκε σε Συμπρωτεύουσα.
5) Εγώ των είπα των Θεσσαλονικέων αλλά δε μου άκουγαν. Σουβλάκι κρέμα ζήταγα και δεν μου καταλάβαιναν.
6) Τι πρέπει να κάνεις για να βρεις θέση να παρκάρεις στην Αθήνα; Να είσαι ο ιδιοκτήτης του Πάρκινγκ...
Από το Χθες στο Σήμερα (και πάλι πίσω...)[επεξεργασία]
Στο L.A. (πολύ θα το 'θελαν), Λεκανοπέδιο Αττικής, κατοικούν 700.000 δημόσιοι υπάλληλοι, που προέρχονται κυρίως από το Αιγαίο, Ιόνιο, Πελοπόννησο, Θεσσαλία, Ήπειρο, Κύπρο, Μικρά Ασία, Πόντο, Κρήτη, Γεωργία, Αρμενία και Ρωσία.
Οι λιγοστοί Έλληνες που ζούν στην Αθήνα, μετακινήθηκαν εκεί με γαϊδούρια και ταγάρια για ένα πιάτο φαΐ τη δεκαετία του '60, από την Γαστούνη, τους Γαργαλιάνους, το Κουτσοπόδι, την Κοντοβάζαινα και ολόκληρη την Ν. ελλάδα, οι οποίοι πρωτοασχολήθηκαν με οικοδομές (οικοδόμοι, όχι αρχιτέκτονες), λιμάνι (λιμενεργάτες, όχι εφοπλιστές), σταθμούς (αχθοφόροι, όχι σταθμάρχες) και οικιακοί βοηθοί (καθαρίστριες).
Σήμερα όμως... οι απόγονοι των πρώτων εποίκων χαρακτηρίζουν την υπόλοιπη Ελλάδα ως επαρχία, Βουλγαρία.
Τα τελευταία χρόνια, προβάλλονται μέσα από πολιτιστικές εκπομπές και τα 2.000.000 παρατράγουδα, τρελοί, πρεζάκια, πόρνες, τρανσέξουαλ κλπ. που ζουν εκεί.
Τα σύνορα του σύχρονου αθηναίκού κράτους ξεκινούν από τη Μαλακάσα μέχρι τα Μέγαρα και από το Αλεποχώρι μέχρι το Σούνιο.
Αξιόλογες περιοχές: Πλατεία Βικτωρίας (Ισλαμαμπάντ) Πλατεία Βάθης (Πακιστάν), Πατησίων (Μπαγκλαντές), Κυψέλη (Αφρική), Αμπελόκηποι (Φιλιππίνες), Κολωνάκι (Γκέι), Συγγρού (Τραβεστί), Πλατεία Συντάγματος (Βίζιτες πολυτελείας), Αγία Βαρβάρα - Αιγάλεω (Αθίγγανοι), Γλυφάδα - Άλιμος - Βουλιαγμένη (Νεόπλουτοι), Παπάγου (ξεπεσμένοι, ξεχασμένοι στρατηγοί - στρατιωτικοί).
Μη παραλείψετε να επισκεφθείτε την περιοχή πέριξ της Λαχαναγοράς: Διαθέτει τα καλύτερα και πλέον εξοπλισμένα καταστήματα με κινέζικα προϊόντα, πολλάκις λειτουργούντα από αυτόχθονες Κινέζους.
Σύγχρονα επαγγέλματα των "Αθηναίων": Λαμόγια, υπάλληλοι υπουργείων, λαμόγια, υπάλληλοι οργανισμών, λαμόγια, υπάλληλοι ασφαλιστικών φορέων, λαμόγια, υπάλληλοι τραπεζών, υπάλληλοι υπαλλήλων γραμματέων - φαρισαίων, κλπ.
Μαζί με με το Λονδίνο (βλ. Hyde Park), η μοναδική πρωτεύουσα που στον εθνικό της κήπο (national garden) γίνονται κάθε λογής όργια ...
Λεκτώνυμα, συγγενώνυμα[επεξεργασία]
- πολεοδημώνυμο: (ο) Δήμος Αθηναίων
- ανθρωποδημώνυμα: (ο) Αθηναίος, (η) Αθηναία, (το) Αθηναίο
για το ασαφές φύλο (το υπερρουδέτερο που δεν είναι αρσενοθηλυουδέτερο/αρσεθηλουδέτερο/αρσεθηλούδι) χρησιμοποιείται το άρθρο χμ: (χμ) Αθηναίχμ
Μέρη της Αθήνας που αξίζει να δεις[επεξεργασία]
- Οτιδήποτε εκτός Αττικής!
- Έναν καθρέφτη (καθαρό!)
- Drug dealers της Ομόνοιας
- Τις αραπίνες στην οδό Σοφοκλέους
- Τα τραβέλια της λεωφόρο Συγγρού
- Τα μπουρδέλα της Φυλής & του Μεταξουργείου
- Καθαρό ουρανό (Μια φορά στα 15.000.000.000.000 χρόνια)
- Τους αλβανόφωνους απογόνους του Περικλή
- Τις μαϊμού-χιπατζής τσάντες στην οδό Πανεπιστημίου.
- Τους κήπους που αναβλύζουν αρώματα και χρώματα (Σε παλιές φωτογραφίες)
- ¨Κλέφτες και αστυνόμοι¨, παιχνίδι που παίζεται συχνά στο κέντρο
- Τις κουράδες-συντριβάνια στον πεζόδρομο της Ερμού.
| ||||||||||||||||||||||||||
