Luiso Orione (itale: Luigi Orione), (Pontecurone, 23-a de junio 1872 - Sanremo, 12-a de marto 1940 en Sanremo, Italio) estis itala presbitero, kiu fondis la Malgrandan Laboron de la Dia Providenco. Li estas konsiderata kiel sanktulo en la Rom-katolika eklezio.

Sankta
Luiso Orione
sankta
Mozaiko de patro Orione
Mozaiko de patro Orione
Persona informo
Naskiĝo 23-a de junio 1872
en Pontecurone, Italio
Morto 12-a de marto 1940
en Sanremo, Italio
Tombo Shrine of Nostra Signora della Guardia (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Religio katolikismo vd
Lingvoj itala vd
Ŝtataneco Reĝlando Italio Redakti la valoron en Wikidata vd
Memorigilo Luiso Orione
Profesio
Okupo katolika sacerdoto Redakti la valoron en Wikidata vd
Sanktulo
Honorata en Roma Katolika Eklezio
Beatigo 26-a de oktobro 1980, Vatikano de Johano Paŭlo la 2-a
Kanonizo 16-a de majo 2004, Vatikano de Johano Paŭlo la 2-a
Festotago 16-a de majo
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr
La korpo de sankta Orione estas ekspoziciita en la sanktejo por Nia Sinjorino de la Gardo, de li starigita en 1931.
Statuo de sankta Orione dum preĝado.

Biografio

redakti

La 14-an de septembro 1885 li iĝis franciskano en Voghera sed en junio de 1886 li maliĝis pro grava mortebla malsano.

La 4-an de oktobro 1886 li iĝis lernanto en la preĝloko Valdocco en Torino, kie restis por 3 jaroj. Li estis notita de Giovanni Bosco, kiu listigas lin el siaj preferataj.

La 16-an de oktobro 1889 li eniris en seminario de Tortona, kie ricevis la taskon por kontroli la ĉefpreĝejon.

La 2-an de marto 1892 komencas la apostolecon por la junularo. La 3-an de julio 1892 li inaŭguri la preĝlokon de sankta Luiso.

21-jaraĝe, la 15-a de oktobro 1893 li malfermis kolegion en la kvartalo nomata sankta Bernardino de Tortona.

Li estis ordinita kiel pastro la 13-an de aprilo 1895.

Ekde 1899 li komencis konstrui kune kun grupo de pastroj la Malgrandan Laboron de la Dia Providenco, kiu estis aprobita de la dioceza vescovo en 1903.

En 1908 li iri al Messina kaj Reggio Calabria, disrabitaj de tertremo por partopreni al helpoj, tie sin dediĉas por 3 jaroj ĉefe al helpo al georfoj, pliprecize en Reggio Calabria li kontribuis al naskiĝo de sanktejo de sankta Antonio. Sammaniere li helpis la loĝantoj en Marsica en 1915 pro alia tertremo. Samjare li fondis la Malgrandajn Monaĥinojn Misiistinojn de Karitato, kies anoj estas nomataj ankaŭ "orionine".

 
La korpo de sankta Orione ekspoziciita ene de la sanktejo.

Lia korpo estas ekspoziciita ĉe Tortono en la sanktejo, kiun li starigis, por Nia Sinjorino de la Gardo. Beatigita la 26-an de oktobro 1980 de Johano Paŭlo la 2-a, li estis kanonizita de la sama papo la 16-an de majo 2004.

Oni celebras la liturgian memoron la 16-an de majo.

Verkoj

redakti

Li skribis tri libroj itallingve:

Bibliografio

redakti
  • Pluraj aŭtoroj, San Luigi Orione: da Tortona al mondo. Atti del Convegno di studi (Tortona, 14-16 marzo 2003), 2004, ISBN 88-343-1978-8
  • F. Peloso, Don Luigi Orione e padre Pio nel decennio della tormenta: 1923-1933. Fatti e documenti, 1999, ISBN 88-16-30348-4

Vidu ankaŭ

redakti

Eksteraj ligiloj

redakti