Tatar

Tatar (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtatar], AS: [tatar]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. mężczyzna lub chłopiec narodowości tatarskiej; zob. też Tatarzy w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Tatar	Tatarzy
dopełniacz	Tatara	Tatarów
celownik	Tatarowi	Tatarom
biernik	Tatara	Tatarów
narzędnik	Tatarem	Tatarami
miejscownik	Tatarze	Tatarach
wołacz	Tatarze	Tatarzy

przykłady:

(1.1) W trzynastym wieku najazd Tatarów spustoszył Nowogródek.

(1.1) "Ludzie swawolni", jak ich określa dziejopis, chadzali i na Tatarów, i na Turków pod magnacką komendą, z Potockimi, Zbarskimi, Koreckimi.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Tatar krymski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tatar m, Tatarzątko n, Tatarstan m, tatarskość ż, tatarszczyzna ż, tatarski m

forma żeńska Tatarka ż

przym. tatarski, protatarski, antytatarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Tatar
• arabski: (1.1) تتري m
• białoruski: (1.1) татарын m
• bułgarski: (1.1) татарин m
• czeski: (1.1) Tatar m
• francuski: (1.1) Tatare m
• hiszpański: (1.1) tártaro m
• niemiecki: (1.1) Tatar m
• rosyjski: (1.1) татарин m
• słowacki: (1.1) Tatár m
• szwedzki: (1.1) tatar w
• turecki: (1.1) Tatar
• ukraiński: (1.1) татарин m
• węgierski: (1.1) tatár

źródła:

Tatar (język angielski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) etn. Tatar

(1.2) etn. Tatarka

(1.3) jęz. język tatarski

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tartar

przym. Tartar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Tatar (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [taˈtaːɐ̯] lm IPA: [taˈtaːʀən]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) etn. Tatar

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) kulin. tatar

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Tatar	die Tataren
dopełniacz	des Tataren	der Tataren
celownik	dem Tataren	den Tataren
biernik	den Tataren	die Tataren

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	das Tatar	die Tatar die Tatars
dopełniacz	des Tatars	der Tatar der Tatars
celownik	dem Tatar	den Tatar den Tatars
biernik	das Tatar	die Tatar die Tatars

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska Tatarin ż

przym. tatarisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(2.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Potrawy mięsne

źródła:

Tatar (język turecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) etn. Tatar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: