Klang

Klang (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [klaŋ] ​ lm IPA: [ˈklɛŋə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dźwięk, brzmienie, ton

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Klang	die Klänge
dopełniacz	des Klangs des Klanges	der Klänge
celownik	dem Klang przest.dem Klange	den Klängen
biernik	den Klang	die Klänge

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. Klingen n

czas. klingen

rzecz. Klingen n

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. klanc

uwagi:

źródła: