Jicchak Berman

Jicchak Berman

‏יצחק ברמן‎

Data i miejsce urodzenia	3 czerwca 1913 Berdyczów, Imperium Rosyjskie
Data śmierci	4 sierpnia 2013
Przewodniczący Knesetu
Okres	od 12 marca 1980 do 20 lipca 1981
Przynależność polityczna	Likud
Poprzednik	Icchak Szamir
Następca	Menachem Sawidor
Minister energii i infrastruktury w II rządzie Begina
Okres	od 5 sierpnia 1981 do 30 września 1982
Przynależność polityczna	Likud
Poprzednik	Jicchak Moda’i
Następca	Jicchak Moda’i
Poseł do Knesetu
Okres	od 13 czerwca 1977 do 13 sierpnia 1984
Przynależność polityczna	Likud

Grób Jichaka Bermana na Wzgórzu Herzla

Jicchak Berman (hebr. יצחק ברמן, ang. Yitzhak Berman, ur. 21 maja^?/3 czerwca 1913 w Berdyczowie, zm. 4 sierpnia 2013) – izraelski prawnik i polityk, w latach 1980–1981 przewodniczący Knesetu, w latach 1981–1982 minister energii i infrastruktury, w latach 1977–1984 poseł do Knesetu.

Życiorys

Urodził się 3 czerwca 1913 w Berdyczowie, w ówczesnym Imperium Rosyjskim (obecnie Ukraina). W 1920, wraz z rodziną, wyemigrował do Brytyjskiego Mandatu Palestyny.

Ukończył seminarium nauczycielskie w Jerozolimie oraz prawo na uczelni w Londynie.

W 1939 dołączył do Irgunu, służył w służbach wywiadowczych tej organizacji paramilitarnej. W latach 1941–1945 służył w armii brytyjskiej, również w wywiadzie. Był oficerem łącznikowym pomiędzy Irgunem a British Army. Podczas wojny o niepodległość Izraela służył w CaHaLu, w 1950 został zdemobilizowany w stopniu majora.

W latach 1950–1954 był doradcą prawnym, a następnie dyrektorem generalnym fabryki samochodów Kaiser-Frazer w Hajfie. Następnie pracował jako prawnik.

W polityce związał się z Ogólnymi Syjonistami (przystąpił do partii w 1951), a po zjednoczeniu z Partią Progresywną i powstaniu Partii Liberalnej został w 1964 przewodniczącym jej telawiwskiego oddziału, od 1974 był zaś przewodniczącym sekretariatu krajowego. W międzyczasie, w 1973 z inicjatywy Menachema Begina i Ariela Szarona Herut wraz z liberałami, Wolnym Centrum, Listą Państwową oraz Ruchem na rzecz Wielkiego Izraela stworzyły koalicję wyborczą Likud. Z listy tego ugrupowania Berman został wybrany posłem w wyborach w 1977, po których prawica po raz pierwszy w historii Izraela objęła rządy. W dziewiątym Knesecie przewodniczył komisji budownictwa i zasiadał w komisjach finansów oraz konstytucyjnej, prawa i sprawiedliwości.

12 marca 1980 został powołany na stanowisko przewodniczącego parlamentu, po tym jak jego poprzednik Icchak Szamir został ministrem spraw zagranicznych. Przewodniczył obradom parlamentu do końca kadencji – 20 lipca 1981. Wcześniej, w czerwcowych wyborach uzyskał reelekcję. W powołanym 5 sierpnia nowym rządzie Menachema Begina został ministrem energii i infrastruktury. Pozostał na stanowisku do 30 września 1982, kiedy to zrezygnował ze stanowiska w związku ze śledztwem Komisji Kahana dotyczącym masakry w Sabrze i Szatili. W 1984 utracił miejsce w parlamencie.

W kolejnych latach był jednym z założycieli i liderów dwóch marginalnych ugrupowań politycznych, które nie odniosły sukcesów wyborczych – w 1986 Partii Centrowo-Liberalnej, zaś rok później Partii Centrum.

Zmarł 4 sierpnia 2013, dwa miesiące po swoich setnych urodzinach.