Edukira joan

Maltosa

Wikipedia, Entziklopedia askea
Maltosa
Formula kimikoaC12H22O11
SMILES kanonikoa2D eredua
SMILES isomerikoa
C([C@@H]1[C@H]([C@@H]([C@H]([C@H](O1)O[C@@H]2[C@H](OC([C@@H]([C@H]2O)O)O)CO)O)O)O)O
MolView3D eredua
Konposizioaoxigeno, karbono eta hidrogeno
Mota[[hexopyranosyl-(1->4)-hexopyranose|hexopyranosyl-(1->4)-hexopyranose]] (en) Itzuli
Masa molekularra342,116212 Da eta 342,11621155 Da
Identifikatzaileak
InChlKeyGUBGYTABKSRVRQ-PICCSMPSSA-N eta GUBGYTABKSRVRQ-NVKTZKGVNA-N
CAS zenbakia69-79-4
PubChem439186
Reaxys1292747
Gmelin17306
RTECS zenbakiaLZ6600000
ZVG100414
DSSTox zenbakiaLZ6600000
EC zenbakia200-716-5
ECHA100.000.651
CosIng35143
MeSHD008320
KNApSAcKC00001140
UNIIXJ6S9RV06F
KEGGD00044 eta C00208

Maltosa garagarraren maltan dagoen azukrea da, bi glukosa molekula elkartzerakoan sortzen den disakaridoa. Almidoiaren hidrolisian agertzen da.

Maltosaren formula enpirikoa da. Lehen glukosako lehenengo karbonoaren eta bigarren glukosako laugarren karbonoaren artean sortzen da α(1→4) lotura O-glikosidikoa. Lotura hori osatzerakoan ura askatzen da eta oxigeno monokarboniliko batek zubi-lana egiten du bi molekulen artean. Bigarren glukosaren karbono anomerikoan dagoen hidroxilo taldea aske dagoenez ahalmen erreduzitzailea duen azukrea da[1]. Horrela beraz maltosaren izen sistematikoa honako hau da:

α-D-glukopiranosil-(1→4)-D-glukopiranosa

Zapore gozoa badu baina azukre arruntarekin konparatuta 0-60 baino ez (disoluzioaren kontzentrazioaren arabera)[2].

Augustin-Pierre Dubrunfautek aurkitu zuen disakarido hau, baina aurkikuntza Cornelius O'Sullivan irlandar garagardogileari onartu izan zitzaion 1872 urtean[3]. Garagarraren maltan aurkitu zuen eta horregatik jarri zion maltosa izena[4].

Asia aldean aspalditik ezagutzen zen, Txinan Shang dinastian (k.a. 1600 - k.a. 1046) erabiltzen zen eta Japonian Jimmu enperadorearen garaian, k.a. VI mendean.

Maltosaren siropea.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. (Ingelesez) Proteins, Enzymes, Genes: The Interplay of Chemistry and Biology. Yale University Press ISBN 0300153597. (Noiz kontsultatua: 2018-11-09).
  2. (Ingelesez) Belitz, H.-D.; Grosch, Werner; Schieberle, Peter. (2009-01-15). Food Chemistry. Springer Science & Business Media ISBN 9783540699330. (Noiz kontsultatua: 2018-11-09).
  3. (Ingelesez) O'Sullivan, Cornelius. (1872). «XXI.—On the transformation-products of starch» J. Chem. Soc. 25 (0): 579–588.  doi:10.1039/JS8722500579. ISSN 0368-1769. (Noiz kontsultatua: 2018-11-09).
  4. (Ingelesez) Stoker, H. Stephen. (2015-01-02). Organic and Biological Chemistry. Cengage Learning ISBN 9781305686458. (Noiz kontsultatua: 2018-11-09).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]