Przejdź do zawartości

piemoncki

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

piemoncki (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [pʲjɛ̃ˈmɔ̃nt͡sʲci], AS: [pʹi ̯ẽmõncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j  ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z Piemontem, dotyczący Piemontu, wywodzący się z Piemontu

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język piemoncki; zob. też język piemoncki w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikpiemonckipiemonckapiemonckiepiemonccypiemonckie
dopełniaczpiemonckiegopiemonckiejpiemonckiegopiemonckich
celownikpiemonckiemupiemonckiejpiemonckiemupiemonckim
biernikpiemonckiegopiemonckipiemonckąpiemonckiepiemonckichpiemonckie
narzędnikpiemonckimpiemonckąpiemonckimpiemonckimi
miejscownikpiemonckimpiemonckiejpiemonckimpiemonckich
wołaczpiemonckipiemonckapiemonckiepiemonccypiemonckie
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Dialekt piemoncki wyraźnie różni się od języka włoskiego.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dialekt piemoncki • sałatka piemoncka • wojna austriacko-piemoncka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Piemont m, Piemontczyk m, Piemontka ż, piemontyt mrz
przym. piemontytowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Piemont
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=piemoncki&oldid=8461968”