Aller au contenu

atoumance

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « atoumer » avou l’ cawete « -ance ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

atoumance femrin (cåzu todi singulî)

  1. cåze k' on n' pout nén predire et k' nole djine n' pout cnoxhe.
    • C' e-st on côp d' atoumance Motî Forir (fråze rifondowe).
  2. estance di deus sacwès k' atoumèt sol minme trevéns.
  3. sitouwåcion åtoû d' ene sacwè.
    • Tént ! Djha-t-ele, mi neveuze åreut ele pris l' avance ?
      Ou sereut-ç' lu motoit ? Tént, tént kéne atoumance !Louis Lagauche, "Mayon" (1923), p. 70 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. d’ atoumance : k' atome sins k' on l' ratind.
  2. a l’ atoumance : tchoezixhant sins tuzer, k' atome sins k' on l' ratind
  3. si d’ atoumance : adrouve ene fråzlete pô vraisimblåbe, mins possibe.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
cåze k' on n' pout nén predire et k' nole djin n' pout cnoxhe
estance di deus sacwès k' atoumèt sol minme trevéns
sitouwåcion åtoû d' ene sacwè
d' atoumance
a l' atoumance
si d' atoumance