-io

Latijn

Huidig bestand
8

Woordafbreking

• -i·o

Achtervoegsel

-io

1. vormt zelfstandige naamwoorden van werkwoorden, waarbij de handeling of toestand aangeduid wordt.

   «regĕre → regio»

   richten, besturen → richting, gebied

Dit achtervoegsel verklaart de n in Nederlandse woorden die eindigen op -ionaal, -ionaliseren, -ioneel, etc

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	-io	-iōnēs
genitief	-iōnis	-iōnum
datief	-iōnī	-iōnibus
accusatief	-iōnem	-iōnēs
vocatief	-io	-iōnēs
ablatief	-iōne	-iōnibus

Synoniemen

• -ido
• -ium
• -or, -ōris
• -us, -ŏris
• -tus (2)
• -sus

Esperanto

Huidig bestand
1

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Latijnse -ia, dat landen aanduidt

Achtervoegsel

-io

1. Achtervoegsel voor landen, steden, etc. waarvan de naam ethnisch gebaseerd is. Dit zijn vooral Europese en Aziatische landen (moderne vorm)

   • belgo ("Belg") ⊟ Belgio ("België") 
   • serbo ("Serviër") ⊟ Serbio ("Servië") 

2. Achtervoegsel voor een wetenschap genoemd naar de wetenschapper

   • astronomo ("astronoom") ⊟ astronomio ("astronomie") 

Synoniemen

• -ujo (traditionele vorm)

Verwante begrippen

• -o (gebruikt voor landen waarvan de naam niet ethnisch gebaseerd is)