Nacionalizmi francez
Nacionalizmi francez (frëngjisht: Nationalisme français) zakonisht manifestohet si nacionalizëm qytetar[1][2] ose kulturor, duke promovuar unitetin kulturor të Francës.[3]
Historia
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Nacionalizmi francez u shfaq gjatë Luftës Njëqindvjeçare, e cila përbëhej nga një sërë konfliktesh të ndërprera me Mbretërinë e Anglisë. Luftërat krijuan një ikonë të madhe të nacionalizmit francez, Zhan d'Arkën. Feja katolike gjithashtu luajti një rol të madh pas Reformës Protestante.[4] Nacionalizmi francez u bë një lëvizje e fuqishme pas Revolucionit Francez në 1789. Napoleon Bonaparti promovoi nacionalizmin francez bazuar në idealet e Revolucionit Francez si ideja e "lirisë, barazisë, vëllazërisë" dhe justifikoi ekspansionizmin francez dhe fushatat ushtarake franceze me pretendimin se Franca kishte të drejtë të përhapte idealet e ndritura të Revolucionit Francez në të gjithë Evropën, dhe gjithashtu për të zgjeruar Francën në të ashtuquajturat "kufijtë e saj natyrorë". Pushtimet e Napoleonit ndaj kombeve të tjera patën efektin e përhapjes së konceptit të nacionalizmit jashtë Francës.[3]
- ^ Özkırımlı, Umut. (2005). Contemporary Debates on Nationalism: A Critical Introduction. Basingstoke: Palgrave Macmillan. pp.24-25
- ^ Auer, Stefan (2004). Liberal Nationalism in Central Europe. Routledge. fq. 5. ISBN 1134378602. Marrë më 13 maj 2017.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ a b Motyl 2001.
- ^ David A. Bell, The Cult of the Nation in France: Inventing Nationalism, 1680-1800 (2001).