Prijeđi na sadržaj

Štićenik (TV film)

Izvor: Wikipedija
Štićenik
RežijaĐorđe Kadijević
ScenarioFilip David
Đorđe Kadijević
UlogeMilan Caci Mihailović
Branko Pleša
Dušan Janićijević
Toma Kuruzović
MuzikaMilan Tričković
Premijera
29. 3. 1973 (1973-03-29)
Jeziksrpskohrvatski
Trajanje46 min.
Država SFRJ
Kompanija
StudioTV Beograd
Tehnička ekipa
FotografijaBranko Ivatović
MontažaNeva Paskulović Habić
ScenografijaStevo Škorić
KostimiMirjana Kuruzović

Štićenik je jugoslovenski crno-beli televizijski horor film snimljen 1973. godine u režiji Đorđa Kadijevića prema priči „Mihael i njegov rođak” Filipa Davida.[1][2] Film je prvi u Kadijevićevom mini serijalu „Ciklus: Fantastika”.[3]

Kadijević opisuje film „ne [kao] tipičan žanr strave i užasa”, već kao „žanr srodan fantastici [...] u kome preovladava jedan više misaoni odnos prema temi”.[4] Protagonista, kog tumači Milan Caci Mihailović, je mladić koji pred tajanstvenim progoniteljem pokušava da pronađe utočište u duševnoj bolnici.[5]

Radnja

[uredi | uredi kod]

Mladić trči kroz pustaru, bežeći od nepoznatog progonitelja sa crnim plaštom i šeširom. U begu prolazi pored srušenog ogolelog stabla. Dospeva pred duševnu bolnicu i moli doktora da ga primi. Predstavlja se kao Mihael i odbija da pruži druge informacije o sebi ili o svom progonitelju. Odbacuje sugestije lekara da je možda mentalno bolestan i veruje da mu nije potrebno lečenje, već zaštita. Iako je lekar isprva skeptičan, prisutan je tračak sumnje jer je i sam primetio, ili misli da je primetio, nekoga ko je pratio mladića do same bolnice. Mladićeva paranoja i strah se naizgled pogoršavaju. Na zidu svoje sobe crta srušeno stablo identično onom pored kog je protrčao.

Tokom šetnje lekar nailazi na mladićevog progonitelja, koji se predstavlja kao njegov staratelj. On zahteva da Mihael bude vraćen, ali lekar ignoriše zahtev, smatrajući da je mladiću neophodan psihijatrijski tretman. Vraćajuči se do bolnice, govori Mihaelu da je vreme da ga prebace u drugu ustanovu. Dok idu hodnikom, Mihael odjednom otvara prozor i iskače, izvršivši samoubistvo. Tokom sledeće šetnje, lekar ponovo nailazi na mladićevog progonitelja, i informiše ga da je njegov štićenik mrtav. Progonitelj odgovara da je svestan, i da je lekar kriv za njegovu smrt. U poslednjoj sceni pored oborenog stabla prolazi pogrebna kočija, čiji je kočijaš progonitelj.

Uloge

[uredi | uredi kod]

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. Lazarević Radak, Sanja (2015). „Pokretne slike užasa: Društveni aspekti jugoslovenskog horor žanra (1973–1990)”. Antropologija 15 (3). 
  2. „РТС: Штићеник”. www.rts.rs. Pristupljeno 2024-07-13. 
  3. „Posle pedeset godina: Kako je "Leptirica" prestravila generacije i ponela titulu najstrašnijeg domaćeg filma? - Kultura - Dnevni list Danas”. 2023-04-15. Pristupljeno 2024-07-14. 
  4. „Đorđe Kadijević: Najava ciklusa TV filmova fantastike - "Štićenik", "Devičanska svirka" i "Leptirica"”. Pristupljeno 2024-07-14. 
  5. „Štićenik”. Kino Tuškanac. Pristupljeno 2024-07-13. 
  6. Sticenik - IMDb. Retrieved 2024-07-12 – via www.imdb.com.

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]