Aller au contenu

aca

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Scawaedje di « acapareur »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
aca acas

aca omrin

  1. onk ki vout todi s' acwei pus di cwårs et nén les dner voltî.
    • A ! Ciete, ci n' est nén lu k' åreut måy fwait l' aca !
      Il åreut dné si tchmijhe et disk' a s dierinne peme
      Å ctapé rôbaleu ki bouxhive a s' maca
      Louis Lagauche, "L' inmant", L' etermint, (1947), p. 8è (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Loukîz a : « pice-crosse »

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
Li mot n’ est nén dins : E203

Ratournaedjes

[candjî]