Przejdź do zawartości

rogal

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
rogal (1.1) z makiem
rogal (1.1) świętomarciński
wymowa:
IPA[ˈrɔɡal], AS[rogal]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

(1.1) kulin. pieczywo w kształcie półksiężyca; zob. też rogal w Wikipedii
(1.2) przen. obiekt w kształcie rogala (1.1)
(1.3) roln. urządzenie do suszenia siana składające się z żerdzi i przymocowanych do niej poprzeczek; używane w górach
(1.4) pogard. mąż zdradzany przez żonę
(1.5) wydma, zaspa o półkulistym kształcie[1]
(1.6) samiec większych zwierząt racicowych[1]
(1.7) slang. RPG: łotr, łotrzyk (klasa postaci)
odmiana:
(1.1-7)
przykłady:
(1.1) Pies bowiem skwapliwie uprzątał rogale, bułki, serdelki, wypijał mleko, śmietankę, a przy tym bardzo lubił gryźć różne przedmioty zaprawiając sobie młode zęby do przyszłych czynów[2].
(1.2) Proces docierania ostatecznego podziału kraju w pracach Sejmu i Senatu trwał do lipca, przynosząc jeszcze takie osobliwości jak osławiony "rogal". Było to Kujawsko-Pomorskie w fikuśnym kształcie bumerangu, złożone z województw bydgoskiego i włocławskiego, ale z toruńskim podłączonym pod Gdańsk[3].
(1.6) Ledwie się wtulili do brzegu, przeleciało obok nich stado saren z rogatym kozłem na czele. – Ładny rogal! – rzekł Odrowąż z żalem myśliwskim[4].
(1.7) Zacząłem grać rogalem z nastawieniem bardziej na PvE, aniżeli PvP (nie wykluczając jednak tego drugiego)[5].
składnia:
kolokacje:
(1.1) rogal świętomarciński / marciński
(1.2) rogal na twarzy = uśmiech • rogal Księżyca
synonimy:
(1.4) rogacz, kornut
(1.6) byk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. róg, rożek, różek, rogacz
zdrobn. rogalik
związki frazeologiczne:
strzelić z rogala
etymologia:
(1.1) pol. róg[6]
(1.7) ang. rogue
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
(1.7) termin stosowany w środowisku graczy rpg i gier gdzie występuje podział na klasy postaci
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rogal” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. A. Dygasiński, As.
  3. Waldemar Lewandowski, Kopernik i Łuczniczka między Pomorzem Nadwiślańskim a Kujawsko, „Gazeta Pomorska”, 2010-01-01, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  4. Maria Rodziewiczówna, Lato leśnych ludzi, 1920, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  5. diegonen, Rogue czy DK w: forum.battlenet.pl, 2008.
  6. Alicja Nagórko, Zarys gramatyki polskiej, PWN, Warszawa 2007, s. 188.