Naar inhoud springen

bensj

Van Wiktionary

'ne bensj

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

bensj m /bǽn̥ʃ/

  1. 'n metale koeaj mit e deurke veur 'nen hóndj in te haje, wie oet veiligheid of veur te verveure
Aafbraeking
  • bensj
Verwantje wäörd
Kómaaf
  • Oet 't Ingels: bench "bank".

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bensj bensje bensjen
IPA /bǽn̥ʃ/ /bǽnʒ/ /bǽn̥ʃe/ /bǽn̥ʃen/
dim. sjrif bensjke bensjken bensjkes
IPA /bǽn̥ʃkʲe/ /bǽn̥ʃkʲen/ /bǽn̥ʃkʲes/ /bǽn̥ʃkʲez/
dat. sjrif bensj bensje bensjen
IPA /bǽn̥ʃ/ /bǽnʒ/ /bǽn̥ʃe/ /bǽn̥ʃen/

In anger spraoke

[bewirk]