Irene Angelo
Irene Angelo | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Konstantinopla, 1181 |
Herrialdea | Bizantziar Inperioa |
Heriotza | Hohenstaufen Castle (en) , 1208ko abuztuaren 27a (26/27 urte) |
Hobiratze lekua | Kloster Lorch (en) |
Heriotza modua | : arazo puerperala |
Familia | |
Aita | Isaak II.a Angelo |
Ama | Irene Palaiologos |
Ezkontidea(k) | Roger III of Sicily (en) (1192 (egutegi gregorianoa) - Filipe Suabiakoa (1197ko maiatzaren 25a (egutegi gregorianoa) - |
Seme-alabak | ikusi
|
Haurrideak | ikusi
|
Leinua | Angelos (en) Goiuriko etxea |
Jarduerak | |
Jarduerak | erregina |
Irene Ángelo, Eirene Angelina, Irene Ángela edo Irene Ángel izenez ere aipatua, geroago María berrizendatua (Konstantinopla, Bizantziar Inperioa 1180/1184 – Hohenstaufen Castle, Alemania, 1208ko abuztuaren 27a) erregina izan zen, Isaac II Ángelo bizantziar enperadorearen, eta beharbada, Herina izeneko bere lehen emaztearen alaba zen, Tornike familiako kidea.[1][2]
Bizitza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]1193an Roger III.a Siziliakoarekin ezkondu zen, eta hilabete batzuk geroago hil zen, 1193ko abenduaren 24an. 1194ko abenduaren 29an, alemaniarrek Sizilia inbaditu zutenean, Irene atxilotu egin zuten eta 1197ko maiatzaren 25ean Filipe Suabiakoarekin ezkondu zen, Hohenstaufen.[2][3] Alemanian, María berrizendatu zuten.[1]
Bere aitak, 1195. urtean kargugabetua izan zenak, Filiperi laguntza eskatu zion bere berrezarpenerako. Alejo anaiak, beranduago, Filiperen gortean denboraldi bat eman zuen Laugarren Gurutzada prestatzen. Beraz, eragin goiztiarra izan zuen 1204an Gurutzada Konstantinoplara desbideratzean.
1208ko ekainaren 21ean bere senarra hil ondoren, Irene (haurdun zegoen orduan) Hohenstaufen gaztelura erretiratu zen, gaur egungo Italiara. Han, bi hilabete geroago, abuztuaren 27an, bere bosgarren alaba erditu zuen (Beatriz izenekoa), baina ama-alabak handik gutxira hil ziren.[4] Familiaren mausoleoan lurperatu zuten, Staufengo Lorch monasterioan, alabarekin eta seme-alabekin batera.[5] Bere hilobia, orain suntsituta dagoena, ezin da berreraiki gaur egun.
Honelaxe deskribatu zuen Walther von der Vogelweide-k:
«Arantzarik gabeko arrosa, maleziarik gabeko usoa».
Ondorengotza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Irenek eta Filipe Suabiakoak bost alaba eta bi seme izan zituzten:
- Beatriz Suabiakoa (1198 - 1212ko abuztuaren 11), Oton IV.a Germaniar Erromatar Inperio Santuko enperadorearekin ezkondua, ondorengorik gabe hil zen;
- Cunegunda Suabiakoa (1200 - 1248), Wenceslao I.a Bohemiako erregearekin ezkondua, zeinarekin bost seme-alaba izan baitzituen;[1]
- María Suabiakoa (1201eko apirilaren 3a - 1235eko martxoaren 29a), Henrike II.a Brabanteko dukearekin ezkondua, zeinarekin bost seme-alaba izan baitzituen;[1]
- Beatriz Isabel Suabiakoa (1203 - 1235), Fernando III.a Gaztelakoarekin ezkondua, Santua deitua, zeinarekin 10 seme-alaba izan zituen.[1] Bere ondorengoetako bat Alfontso X.a Gaztelako Jakituna zegoen;[6]
- Reinaldo eta Frederico semeak semeak, haurtzaroan hil ziren;
- Beatriz postuma (1208ko abuztuaren 20tik 1208ko abuztuaren 27ra), amarekin batera hil zen.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ a b c d e «Casa de Suabio-Hohenstaufen» bisabuelos.com.
- ↑ a b Cawley, Charles. (14 de febrero de 2011). «Byzantium (1057- 1204)» Medieval Lands.
- ↑ Vasiliev, Alexander A.. «Bizancio y los cruzados» Historia del Imperio Bizantino.[Betiko hautsitako esteka]
- ↑ Irene Angelina von Byzanz. .
- ↑ «Kloster Lorch im Remstal» Monasterio Lorch.
- ↑ «Alfonso X el Sabio» Biografías y vidas 2004-2010.
Bibliografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Suárez, Luis; Almagro, Martín; Palacio, Vicente; Morales, Francisco (1958). Manual de historia universal: Edades antigua y media 2. Espasa Calpe. or. 687.