Lustgarten
| Lustgarten | |
|---|---|
 Parkın Eski Müze ile birlikte görünümü | |
 | |
| Tür | Park |
| Konum | Berlin, Almanya |
| Koordinatlar | 52°31′7″K 13°23′59″D / 52.51861°K 13.39972°D |
| Açılış | 1646 |
Lustgarten ("Zevk Bahçesi"), Almanya'nın başkenti Berlin'te bulunan bir parktır. Park, Mitte semtinde aslen bir parçası olduğu eski Berlin Kent Sarayı'nın bulunduğu yerin yakınında yer almaktadır. Park, tarihinin çeşitli dönemlerinde geçit töreni alanı, toplu mitingler için bir yer ve halka açık bir park olarak kullanılmıştır.[1]
Lustgarten bölgesi ilk olarak 16. yüzyılda, daha sonra Prusya Krallığı'nın çekirdeği olan Brandenburg elektörünün ikametgâhı olan Saray'a bağlı bir mutfak bahçesi olarak geliştirildi. Otuz Yıl Savaşları sırasında Almanya'nın harap edilmesinden sonra Berlin, Friedrich Wilhelm ve Hollandalı eşi Luise Henriette tarafından yeniden geliştirildi. Bir askeri mühendis Johann Mauritz ve bir peyzaj bahçıvanı Michael Hanff'ın yardımıyla, 1646'da eski mutfak bahçesini çeşmeler ve geometrik yollarla resmi bir bahçeye dönüştüren ve ona günümüz adını veren Luise idi. 1790'da Prusya kralı I. Friedrich Wilhelm, Lustgarten'ı kumla kaplı bir geçit töreni alanına dönüştürdü.
19. yüzyılın başlarında, genişleyen ve giderek zenginleşen Prusya Krallığı, Berlin'in merkezinde büyük çaplı yeniden yapılanmalara girişti. Büyük, yeni bir klasik bina olan Altes Museum, Lustgarten'in kuzey-batı ucunda önde gelen mimar Karl Friedrich Schinkel tarafından inşa edildi ve 1826 ile 1829 arasında Lustgarten, Peter Joseph Lenné tarafından resmi olarak yeniden tasarlandı.[2] Merkezde buhar makinesiyle çalışan 13 metre yüksekliğindeki çeşme, çağın harikalarından biriydi. 1871'de çeşmenin yerini Albert Wolff tarafından III. Friedrich Wilhelm'ın büyük bir atlı heykeli aldı.[3] 1894 ile 1905 arasında, parkın kuzey tarafındaki eski Protestan kilisesinin yerini Julius Carl Raschdorff tarafından tasarlanan çok daha büyük bir bina olan Berlin Katedrali aldı.[4]
Weimar Cumhuriyeti yıllarında, Lustgarten sıklıkla siyasi gösteriler için kullanılıyordu. Naziler iktidara geldiğinde Lustgarten toplu mitingler için bir siteye dönüştürüldü. 1934'te asfaltlandı ve atlı heykeli kaldırıldı. Hitler, burada bir milyona kadar insanın katıldığı kitlesel mitinglere hitap etti.
1944'te III. Friedrich Wilhelm'in heykeli, metali savaş üretiminde yeniden kullanmak için eritildi.[5]
1945'te II. Dünya Savaşı'nın sonunda, Lustgarten bombalarla dolu bir çorak araziydi. Doğu Almanya hükûmeti, Hitler'in kaldırımını yerinde bıraktı, ancak militarist görünümünü azaltmak için geçit töreninin çevresine ıhlamur ağaçları dikti. Bütün alan Marx-Engels-Platz olarak yeniden adlandırıldı. Kent Sarayı yıkıldı[6] ve daha sonra sitenin bir bölümünde modernist Cumhuriyet Sarayı yapıldı.
1990'da Almanya'nın yeniden birleşmesinden sonra Lustgarten'i eski park rolüne geri döndürme hareketi başladı. 1997'de Berlin Senatosu, bölgeyi Lenné'nin ruhuna uygun olarak yeniden tasarlaması için peyzaj mimarı Hans Loidl'i görevlendirdi ve inşaat çalışmaları 1998'de başladı. Lustgarten artık fıskiyelere sahip ve yeniden birleşmiş Berlin'in kalbinde bir park haline geldi.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Historical images of the Lustgarten". 1 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2022.
- ^ "Staatliche Museen zu Berlin - Museums". Smb.museum. 24 Şubat 2011. 7 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2022.
- ^ "The Entry of the Troops into Berlin". Burnley Advertiser. İngiltere. 24 Haziran 1871. Erişim tarihi: 19 Kasım 2022 – British Newspaper Archive vasıtasıyla.
- ^ Kühne, Günther; Stephani, Elisabeth (1986) [1978]. Evangelische Kirchen in Berlin (2. bas.). Berlin: CZV-Verlag. ISBN 3-7674-0158-4.
- ^ Peter Bloch, Waldemar Grzimek: Die Berliner Bildhauerschule im neunzehnten Jahrhundert. Propyläen, Frankfurt am Main / Berlin / Wien 1978, S. 154, Abbildung des zerlegten Denkmals im Eosanderhof des Schlosses S. 249
- ^ "Jetzt aufgetauchtes Gutachten belegt | DDR hätte Stadtschloss für 32 Millionen Mark retten können" (Almanca). 5 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2022.
