Prijeđi na sadržaj

Ivan Ivanji

Izvor: Wikipedija
Ivan Ivanji
Biografske informacije
Rođenje24. 1. 1929. (1929-01-24) (dob: 95)
Veliki Bečkerek, Kraljevina SHS (danas Zrenjanin u Srbiji)
Opus
Znamenita djela
Konstantin, Dioklecijan, Julijan, Preskakanje senke, Moj lepi život u paklu, Titov prevodilac, Milijarder.

Ivan Ivanji (Veliki Bečkerek, 24. januar 1929Vajmar, 9. maj 2024),[1] književnik i prevodilac.[2]

Biografija

[uredi | uredi kod]

Roditelji, oboje lekari, Jevreji, ubijeni su 1941. godine posle nemačke okupacije Jugoslavije, a on se spasao bekstvom kod rođaka u Novi Sad. Tu je uhapšen u martu 1944. godine, posle čega je bio zatočen u koncentracionim logorima Aušvic i Buhenvald do aprila 1945. godine.

Završio je srednju tehničku školu u Novom Sadu, posle toga studirao arhitekturu, a zatim i germanistiku u Beogradu. Preko dvadeset godina bio je prevodilac za nemački jezik Josipu Brozu Titu, kao i drugim državnim i partijskim funkcionerima u socijalističkoj Jugoslaviji. Paralelno s karijerom pedagoga, novinara, dramaturga i brojnim funkcijama koje je obavljao u kulturnom životu Beograda i diplomatiji, Ivanji se bavio i književnošću i od rane mladosti objavljivao poeziju, prozu, eseje, bajke i drame.

Književni rad

[uredi | uredi kod]

Njegovim najznačajnijim delima smatra se romaneskna trilogija o rimskim carevima rođenim na južnoslovenskim prostorima Dioklecijan, Konstantin i Julijan, romani Čoveka nisu ubili, Na kraju ostaje reč, Preskakanje senke, Barbarosin Jevrejin u Srbiji, Guvernanta, Balerina i rat i Milijarder, kao i zbirke pripovedaka Druga strana večnosti i Poruka u boci. Svoja dela sam prevodi na nemački ili piše na nemačkom jeziku (Kaiser Konstantin, Kaiser Diokletian, Geister aus einer kleinen Stadt, Buchstaben von Feuer, autobiografski roman Mein schönes Leben in der Hölle i dr.). Objavio je i knjigu svojih sećanja Titov prevodilac, o vremenu kada je radio kao lični prevodilac predsednika SFR Jugoslavije.

Preveo je na srpski desetine knjiga i drama najznačajnihjih nemačkih i mađarskih pisaca (Ginter Gras, Volfgang Borhert, Gustav Mejrink, Bertolt Breht, Milo Dor, Šandor Petefi, Endre Adi, Šandor Vereš i dr.).

Njegova dela prevođena su na nemački, italijanski, engleski, mađarski, slovački i slovenački jezik.

Glavna dela

[uredi | uredi kod]
  • Čoveka nisu ubili (roman), Beograd, „Prosveta“, 1954.
  • Kengur, helikopter i drugi (bajke), Beograd, „Mlado pokolenje“, 1964.
  • Dioklecijan (roman), Beograd, „Prosveta“, 1973.
  • Nemačke teme (eseji), Beograd, „Nolit“, 1975.
  • Ajkula sa nežnim srcem i druge bajke, Beograd, „Nolit“, 1984
  • Konstantin (roman), Beograd, „Narodna knjiga“. 1988. ISBN 86-331-0040-1. pp.
  • Preskakanje senke (roman), Beograd, „Nolit“. 1989. ISBN 86-19-01711-X. pp.
  • Druga strana večnosti: priče o smrti, Beograd, „Prosveta“. 1989. ISBN 86-07-01039-5. pp.
  • Barbarosin Jevrejin u Srbiji (roman), Beograd, „Stubovi kulture“, 1998.
  • Guvernanta (roman), Beograd, „Stubovi kulture“. 2002. ISBN 86-7979-021-4. pp.
  • Balerina i rat (roman), Beograd, „Stubovi kulture“. 2003. ISBN 86-7979-063-X. pp.
  • Poruka u boci (priče), Beograd, „Stubovi kulture“. 2005. ISBN 86-7979-112-1. pp.
  • Staljinova sablja (roman), Beograd, „Stubovi kulture“. 2008. ISBN 978-86-7979-227-3. pp.
  • Julijan (roman), Beograd, „Stubovi kulture“. 2008. ISBN 978-86-7979-249-5. pp.
  • Aveti iz jednog malog grada, Zrenjanin, Gradska narodna biblioteka „Žarko Zrenjanin“, 2009, . ISBN 978-86-7284-115-2. pp.
  • Titov prevodilac, Beograd, „Laguna“. 2014. ISBN 978-86-521-1501-3. pp.
  • Milijarder (roman), Beograd, „Laguna“. 2014. ISBN 978-86-521-1691-1. pp.
  • Mein schönes Leben in der Hölle, Wien. 2014. ISBN 978-3-7117-2008-5. pp. (de)

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Kožul, Dejan (20. maja 2024). „Odlaskom Ivana Ivanjija završava čitava jedna era”. Zagreb: Novosti. ISSN 1845-8955. Pristupljeno 2024-05-20. 
  2. Biografija na zvaničnoj veb stranici Lagune. Pristupljeno 21. februara 2016.

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]