Hauci

Hauci (latinski: Chauci) su bili germanski narod koji je početkom 1. milenijuma živio na krajnjem sjeverozapadu današnje Njemačke između Frizije na zapadu i ušća Elbe na istoku. Vjeruje se da im ime dolazi od protogermanske riječi *xabukaz za jastreba.

Kao i susjedni Frizijci, Hauci su živjeli na terpenima, ili umjetno stvorenim uzvišenjima koja su se pretvarala u otoke za vrijeme visoke plime karakteristične za obalu Sjevernog mora. Uglavnom su se, prema rimskim izvorima, bavili lovom i ribolovima, ali arheološki nalazi ukazuju i na razvijenu poljoprivredu i stočarstvo, kao i uzgoj konja zahvaljujući kojima su služili kao pomoćne trupe u rimskoj vojsci.

Tacit ih opisuje kao narod koji su zbog svoje miroljubivosti i mudrosti uživali veliki ugled među ostalim germanskim plemenima. Uglavnom su pomagali Rimljanima, iako su 47. pod vodstvom dezertera Ganaska vodili pljačkaške pohode na rimsko područje, a godine 69. se priključili Batavskoj pobuni.

Do kraja 3. vijeka su se stopili sa Saksoncima.