Przejdź do zawartości

tunge

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tunge (język duński)

[edytuj]
en tunge (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) anat. język
(1.2) jęz. język
(1.3) icht. Solea solea[1] sola zwyczajna, sola, podeszwica

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) = tung → ciężkie
odmiana:
(1) en tunge, tungen, tunger, tungerne
przykłady:
(1.1) Eleven rakte tungen ad læreren. → Uczeń pokazał język nauczycielowi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) tungemål, sprog
(1.3) søtunge
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
(1.1) holde tand for tungen → trzymać język za zębami • tungekys → pocałunek z języczkiem, pocałunek francuski
etymologia:
st.nord. tunga
uwagi:
zobacz też: części ciała w języku duńskim
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Solea solea” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.

tunge (język norweski (bokmål))

[edytuj]
en tunge (1.1)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) anat. język
odmiana:
(1.1) en tunge, tungen, tunger, tungene lub ei tunge, tunga, tunger, tungene
przykłady:
(1.1) Eleven rakte tunge til læreren. → Uczeń pokazał język nauczycielowi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=tunge&oldid=8261378”