otta

otta (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) świt, wczesny ranek

odmiana:

(1.1) lp en otta, ottan; lm ottor, ottor

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) i ottan → skoro świt

synonimy:

(1.1) gryning, dagbräckning

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe ottefågel, ottesång • gökotta, julotta, svinotta

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: åtta → osiem

źródła: