Przejdź do zawartości

-i

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: I • i • İ • ı • II • ii • III • iii • IIII • ¡ • ¹ • Ì • ì • Í • í • Î • î • Ï • ï • Ĩ • ĩ • Ī • ī • Ĭ • ĭ • Į • į • Ǐ • ǐ • Ȉ • ȉ • Ȋ • ȋ • Ɨ • ɨ • ʻī • Ḭ • ḭ • Ḯ • ḯ • Ỉ • ỉ • Ị • ị • ℹ • ⅈ • ∣ • ∤ • ∥ • ḯ • Ɪ • ꟾ

-i (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

przyrostek

(1.1) tworzy przymiotniki od rzeczowników

końcówka fleksyjna

(2.1) wskazuje na gramatyczny rodzaj żeński mianownikowej formy rzeczownika[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) arcybiskup -i = arcybiskupi
(1.1) szakal -i = szakali
(2.1) sprawczyni, wychowawczyni; por. -yni
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) -a[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) prasł. *-ьjь[2]
uwagi:
(2.1) Wszystkie rzeczowniki rodzaju żeńskiego zakończone na -i są rzeczownikami żywotnymi i ich rodzaj naturalny zgadza się z rodzajem gramatycznym[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 119.
  2. ↑ Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 357.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=-i&oldid=8250237”