Tlenek rtęci(II)
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
HgO | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
216,59 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd |
żółte lub czerwone kryształy[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne aniony | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne kationy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Tlenek rtęci(II), HgO – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym rtęć występuje na II stopniu utlenienia.
Związek ten w temperaturze pokojowej jest ciałem stałym. Preparaty handlowo dostępne mają barwę czerwoną lub żółtą zależnie od stopnia rozdrobnienia. Związek ten jest trudno rozpuszczalny w wodzie i etanolu. Ogrzewany powyżej 400 °C rozkłada się z wydzieleniem wolnej rtęci i tlenu. Związek wykazuje dużą toksyczność dla ustroju ludzkiego. Używany jest w syntezach organicznych.
Zastosowania medyczne
[edytuj | edytuj kod]Tlenek rtęciowy (żółty i czerwony) jest stosowany niekiedy (obecnie bardzo rzadko, częściej stosowany jest amidochlorek rtęci) jako lek przeciwbakteryjny i przeciwpasożytniczy w dermatologii (stężenia 1–5% dla odmiany żółtej oraz 10% dla odmiany czerwonej) oraz okulistyce (stężenia 1–2%). Jest znany pod farmaceutycznymi nazwami Hydrargyrum oxydatum flavum oraz Hydrargyrum oxydatum rubrum. Stanowią składowe odpowiednio żółtej maści rtęciowej i czerwonej maści rtęciowej.
- Preparaty
- Hydrargyrum oxydatum flavum BP, FP IV – subst. do receptury aptecznej / Farmalabor – Włochy[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-76, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- ↑ a b Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ a b związki nieorganiczne rtęci z wyjątkiem siarczku rtęci(II) i związków wymienionych w innym miejscu niniejszego załącznika, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07] (ang.).
- ↑ a b c Tlenek rtęci(II) (nr 83382) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2012-07-03]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Tlenek rtęci(II) (nr 83382) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2012-07-03]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Oferta włoskiego wytwórcy surowców farmaceutycznych do receptury aptecznej > https://materie-prime.farmalabor.it/prodotti/varie/015253--mercurio-ossido-giallo.html
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- S. Jabłońska, T. Chorzelski, Choroby skóry, PZWL, Warszawa, 2001.
- T.L. Chruściel, K. Gibiński, Leksykon Leków, PZWL 1991.
- Farmakopea Polska IV t.1 – 1965.
- B. Koskowski, Receptura, wyd.III, 1946.