Promieniowce
Promieniowiec promienicy (Actinomyces israeli) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Typ |
promieniowce | ||
Nazwa systematyczna | |||
Actinobacteria | |||
Synonimy | |||
|
Promieniowce (typ Actinobacteria, według dawnej systematyki rząd Actinomycetales) – organizmy prokariotyczne, tworzące rząd Gram-dodatnich bakterii. Do grupy tej należą również patogeny, wywołujące choroby ludzi, zwierząt i roślin. Niektóre gatunki tworzą symbiozę z roślinami wyższymi (np. z olchami) i wiążą azot atmosferyczny.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Głównym miejscem występowania promieniowców jest gleba, aczkolwiek cechuje je duża różnorodność miejsc występowania, co może świadczyć o bardzo dobrych zdolnościach adaptacyjnych tych organizmów do panujących warunków środowiska. Występują także w korzeniach roślin, opadłych liściach, piasku pustynnym, mrowiskach i lodowcach. Naukowcy z dziewięciu próbek piasku pustynnego wyizolowali 335 szczepów promieniowców[1]. Promieniowce występują również w morzach i oceanach, wytwarzają one często metabolity odmienne niż te, które występują w glebie.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Posiadają nieregularną, cylindryczną budowę z tendencją do rozgałęziania się, co upodabnia je do grzybów nitkowatych. Ze splątków nitek powstaje pseudogrzybnia[2] (pseudomycelium), która może być powierzchniowa, wgłębna lub powietrzna. Promieniowce rozmnażają się przez podział (fragmentację) pseudogrzybni, czyli wytworzenie zarodników pseudokonidialnych, jak również przez podział poprzeczny pseudostrzępek. Występują wśród nich gatunki mogące wchodzić w symbiozę z roślinami wyższymi i wiążące azot atmosferyczny, jak również patogeny, wywołujące choroby ludzi, zwierząt i roślin. Większość z nich jest tlenowa i kwasooporna. Mają nieodporne na wysoką temperaturę spory (poza jednym wyjątkiem - Thermoactinomyces vulgaris), wytrzymujące jednak dobrze wysychanie. Przyczyniają się do rozkładu resztek roślinnych i zwierzęcych, polisacharydów oraz związków trudno rozkładalnych, jak sterydy, celuloza, chityna, wyższe kwasy tłuszczowe czy związki aromatyczne. Wytwarzają antybiotyki (zwłaszcza gatunki z rodzaju Streptomyces - np. streptomycynę, terramycynę), syntetyzują pestycydy, insektycydy oraz związki chemiczne o działaniu przeciwwirusowym. Produkują geosminę, odpowiedzialną za charakterystyczny zapach świeżo zaoranej gleby.
Łacińska nazwa promieniowców pochodzi od opisanego po raz pierwszy gatunku Actinomyces bovis[3], wywołującego u bydła chorobę aktynomikozę (promienicę).
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Do typu Actinobacteria zaliczana jest tylko jedna klasa o identycznej nazwie Actinobacteria (Stackebrandt et al. 1997) dzieląca się na podklasy[4]:
- Acidimicrobidae
- Actinobacteridae
- Coriobacteridae
- Rubrobacteridae
- Sphaerobacteridae
Wybrane rodzaje:
- Actinomyces
- Arthrobacter
- Corynebacterium
- Frankia
- Micrococcus
- Micromonospora
- Mycobacterium
- Nocardia
- Propionibacterium
- Streptomyces
Wytwarzanie antybiotyków
[edytuj | edytuj kod]Promieniowce są czołowymi producentami związków bioaktywnych, w tym o działaniu przeciwbakteryjnym, przeciwgrzybiczym, przeciwrobaczym, przeciwnowotworowym, przeciwwirusowym. Na podstawie dotychczasowych badań ustalono, że 80% poznanych antybiotyków pochodzenia naturalnego to metabolity promieniowców[5].
Przykłady antybiotyków produkowanych przez promieniowce[6]:
- Streptomycyna
- Kanamycyna
- Neomycyna
- Erytromycyna
- Daptomycyna
- Linkomycyna
- Oleandomycyna
- Cykloseryna
- Tetracyklina
- Wankomycyna
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Yōko Takahashi, Satoshi Ōmura: Isolation of new actinomycete strains for the screening of new bioactive compounds, 2003
- ↑ Witold Mizerski , Słownik bakterii : ciekawych, pożytecznych, groźnych, Beata Bednarczuk, Magdalena Kawalec. (red.), Warszawa: Adamantan, 2008, s. 17, ISBN 978-83-7350-076-1 .
- ↑ Witold. Mizerski , Słownik bakterii : ciekawych, pożytecznych, groźnych, Beata Bednarczuk, Magdalena Kawalec. (red.), Warszawa: Adamantan, 2008, 18., ISBN 978-83-7350-076-1 .
- ↑ Zarchiwizowana wersja klasyfikacji ze strony bacterio.cict. fr: https://web.archive.org/web/20130616035835/http://www.bacterio.cict.fr/classifphyla.html
- ↑ Kumar N., Singh R.K., Mishra S.K, Singh A.K., Pachouri U.C.: Isolation and screening of soil Actinomycetes as a source of antibiotics active against bacteria. Int. J. Microbiol. Res. 2, 12–16 (2010)
- ↑ Jolanta Solecka, Joanna Ziemska, Aleksandra Rajnisz, Anna Laskowska, Adam Guśpiel. Promieniowce- występowanie i wytwarzanie związków biologicznie czynnych. „Postępy Mikrobiologii”. 52, 1, s. 83–91, 2013.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stefania Jezierska-Tys, Magdalena Frąc, Mikrobiologia rolnicza
- Hans G. Schlegel, Mikrobiologia ogólna
- Jolanta Solecka, Joanna Ziemska, Aleksandra Rajnisz, Anna Laskowska, Adam Guśpiel: PROMIENIOWCE- WYSTĘPOWANIE I WYTWARZANIE ZWIĄZKÓW BIOLOGICZNIE CZYNNYCH
- Władysław J.H. Kunicki- Goldfinger, Życie bakterii. Warszawa: PWN, 1982, wyd. IV. ISBN 83-01-02730-4