Mauro Ferri

Mauro Ferri

Data i miejsce urodzenia	15 marca 1920 Rzym
Data i miejsce śmierci	29 września 2015 Rzym
Zawód, zajęcie	polityk, prawnik
Stanowisko	członek Izby Deputowanych (1958–1972), minister przemysłu, handlu i rzemiosła (1972–1973) poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji (1979–1984), przewodniczący Sądu Konstytucyjnego (1995–1996)
Partia	Włoska Partia Socjalistyczna, Włoska Partia Socjaldemokratyczna
Odznaczenia

Mauro Ferri (ur. 15 marca 1920 w Rzymie, zm. 29 września 2015 tamże) – włoski polityk i prawnik, członek Izby Deputowanych i poseł do Parlamentu Europejskiego, od 1972 do 1973 minister przemysłu, handlu i rzemiosła, od 1995 do 1996 przewodniczący Sądu Konstytucyjnego.

Życiorys

W 1942 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Rzymskim „La Sapienza”, uzyskał uprawnienia adwokata i obronił doktorat. Podczas II wojny światowej walczył w partyzantce, w styczniu 1944 aresztowany przez władze. Po wyzwoleniu Włoch został burmistrzem rodzinnego miasta swojego ojca, Castel San Niccolò.

Wstąpił do Włoskiej Partii Socjalistycznej, należał do centralnych władz partii. Był radnym miasta i prowincji Arezzo. W latach 1953–1976 zasiadał w Izbie Deputowanych II, III, IV, V i VI kadencji. W drugiej połowie lat 60. był sekretarzem PSI oraz szefem wspólnego klubu parlamentarnego PSI–PSDI, w 1969 przeszedł do PSDI. Od 1972 do 1973 sprawował funkcję ministra przemysłu, handlu i rzemiosła w rządzie Giulio Andreottiego. Pod koniec 1973 wraz z wieloma innymi politykami został oskarżony o korupcję związaną z przemysłem paliwowym. Ostatecznie w 1979 został oczyszczony ze wszystkich zarzutów.

W 1979 wybrano go posłem do Parlamentu Europejskiego, przystąpił do frakcji socjalistycznej. W latach 1987–1996 zasiadał w Sądzie Konstytucyjnym z nominacji prezydenta Francesco Cossigi, od 24 października 1995 do 3 listopada 1996 zajmował stanowisko jego przewodniczącego.

Odznaczenia

Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (1987).