Korinna
Korinna z Tanagry[a], Korynna (gr. Κόριννα, łac. Corinna, druga połowa VI w. p.n.e.[b]) – starogrecka liryczna poetka beocka.
Życie i twórczość
[edytuj | edytuj kod]Autorka pieśni religijnych, miłosnych, parteniów i epigramatów. Cechował ją prosty styl; pisała w dialekcie beockim, wykorzystując tematy mitologiczne o bohaterach Beocji. Z jej twórczości zawartej w 5 księgach przetrwały nieliczne fragmenty (110 wersów), odkryte m.in. w papirusach na początku XX stulecia. Najdłuższe z zachowanych pieśni mówią o rywalizacji śpiewaczej gór Kitajron i Helikon oraz o porwanych przez bogów córkach bóstwa rzecznego Asoposa.
Legendarna tradycja łączy ją z Pindarem, którego podobno uczyła reguł komponowania pieśni, a później rywalizowała z nim w agonach poetyckich, pokonując pięciokrotnie. Miała go również krytykować za włączanie w jeden utwór zbyt wielu opowieści mitycznych, w związku z czym powstało przysłowiowe powiedzenie Trzeba siać ręką, nie workiem, zalecające umiar w stosowaniu środków poetyckich.
Jako poetka miała jedynie znaczenie lokalne. Choć cytowana jeszcze w czasach rzymskich, nie wywarła wpływu na późniejszą literaturę. Historycy oceniają jej walory literackie niżej w porównaniu z Safoną lub Pindarem[1].
W Polsce tłumaczona i wydawana przez Jerzego Danielewicza i Wiktora Steffena[c].
W literaturze nowożytnej jej imię per analogiam nadano pięknej i genialnej poetce włoskiej, bohaterce romantycznej powieści pani de Staël Korynna, czyli Włochy (1807).
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jako miejsce pochodzenia wskazywane są również Teby (Słownik pisarzy antycznych, dz. cyt., s. 291).
- ↑ Zwraca się jednak uwagę na niepewność tego datowania i fakt, że wymieniany jest nawet ok. 200 r. p.n.e. (Encyclopædia Britannica [1993], t. 3, s. 629, 3a). W innych źródłach np. ok. 480 p.n.e. (G. Löwe, H.A. Stoll: ABC Antika. Praha: Orbis, 1974, s. 128).
- ↑ Przekłady w antologiach Liryka starożytnej Grecji (Wrocław: Ossolineum, 1984) i Antologia liryki greckiej (Wrocław: Ossolineum, 1955).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Iza Bieżuńska-Małowist: Kobiety antyku. Talenty, ambicje, namiętności. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1993, s. 250.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik pisarzy antycznych (red. A. Świderkówna). Warszawa: Wiedza Powszechna, 2001, s. 291
- Słownik kultury antycznej. Grecja – Rzym (red. L. Winniczuk). Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 239
- Wielka Encyklopedia PWN. T. 14. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 411
- «Korynna» w: Epoki literackie. T. 1: Antyk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 156
Literatura dodatkowa
[edytuj | edytuj kod]- Lidia Winniczuk: Twórczość poetek greckich. Warszawa: PWN, 1956, s. 67-91
- ISNI: 0000000050537122, 0000000403611405
- VIAF: 9666495, 62348613, 7407161332389852420005, 425159233959203370420, 1290154380937630290478, 280170750, 311842324, 8712167867568523060005
- LCCN: no2008129480
- GND: 11897291X
- LIBRIS: 86lnnj8s4cr2vx9
- SUDOC: 161098738, 18173463X
- SBN: NAPV074666
- NKC: xx0321285
- BNE: XX4967169
- NTA: 069889694
- BIBSYS: 95000922
- Open Library: OL6204287A
- NUKAT: n2012250407
- CANTIC: a20021252
- LIH: LNB:rFj;=By