carillon

Mobiel carillon in Brugge

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  carillon    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ca·ril·lon

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘klokkenspel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1824

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	carillon	carillons
verkleinwoord	carillonnetje	carillonnetjes

Zelfstandig naamwoord

carillon o m

1. (muziekinstrument) muziekinstrument dat bestaat uit een reeks van klokken en wordt bespeeld via een speciaal manuaal door een beiaardier, of ook wel door een mechaniek wordt aangestuurd

   • De winkeliersvereniging laat op het plein een nieuw carillon plaatsen. 
   • Onder het motto De stem van de stad speelt beiaardier Richard de Waardt (32) elke zaterdagmiddag verzoeknummers op het eeuwenoude carillon van de Laurenskerk.  

Synoniemen

• beiaard, klokkenspel [1]

Hyperoniemen

• idiofoon, slaginstrument, toetsinstrument, zelfklinker

Afgeleide begrippen

• carillonist

Verwante begrippen

• campanile, campanologie, klokkentoren, luidklok, schellenboom, speelwerk

Vertalingen

    1. muziekinstrument met klokken   

Duits: Glockenspiel (de) o Engels: carillon (en) Frans: carillon (fr) m

Fries: kariljon (fy) o Spaans: carillón (es) m

Gangbaarheid

• Het woord carillon staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "carillon" herkend door:

81 %	van de Nederlanders;
50 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

enkelvoud	meervoud
carillon	carillons

Zelfstandig naamwoord

carillon

1. (muziekinstrument) beiaard, carillon, klokkenspel

Frans

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
carillon	le carillon	carillons	les carillons

Zelfstandig naamwoord

carillon m

1. (muziekinstrument) beiaard, carillon, klokkenspel
2. slagwerk [2]
3. dingdong