Naar inhoud springen

Hoogveen-veenmos

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hoogveen-veenmos
Hoogveen-veenmos
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (planten)
Stam:Bryophyta (mossen)
Klasse:Bryopsida (bladmossen)
Onderklasse:Sphagnidae
Orde:Sphagnales
Familie:Sphagnaceae (veenmossen)
Geslacht:Sphagnum (veenmos)
Soort
Sphagnum magellanicum
Brid. (1798)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Hoogveen-veenmos op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

hoogveen-veenmos of hoogveenmos[1] (Sphagnum magellanicum) is een soort mos van het geslacht veenmos (Sphagnum).

Het is een soort die specifiek te vinden is in voedselarme hoogveenmosvegetaties.

Etymologie en naamgeving

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Duits: Magellans Torfmoos, Mittleres Torfmoos
  • Engels: Magellan's sphagnum, Magellanic Bog-moss
  • Frans: Sphaigne de Magellan

De soortaanduiding magellanicum betekent "van Magellan".

hoogveen-veenmos, detail stengelblaadje
hoogveen-veenmos, detail takblaadje

Hoogveen-veenmos vormt dichte kussens en bulten van tot 20 cm lange, forse, mat licht- tot donkerrood of zelfs purperrood gekleurde planten. Soms worden ook volledig groene planten aangetroffen. De dunwandige epidermis is vierlagig en arm aan vezels. De stengelblaadjes zijn vlak, bijna rechthoekig, en liggen tegen de stengel aan.

De takken staan in bundels van 4 of 5 bij elkaar, waarvan telkens 2 of 3 takken afstaand en de anderen aanliggend. De takblaadjes bedekken de kleine takjes dakpansgewijze. Ze zijn hol en lancetvormig en lopen uit in een brede, afgeronde top. De blaadjes hebben centraal kleine, elliptische en gladde chlorofylhoudende cellen, volledig omringd door een zoom van grote hyaliene cellen. Die dragen grote, ronde poriën, in groepjes per twee of drie.

Hoogveen-veenmos groeit voornamelijk in intacte, voedselarme hoogveenvegetatie, ontstaan onder invloed van regenwater (ombrotrofie). De bodem is zuur en kent een pH van 2–4,5. Daar vormt het de typische hoogveenbulten, die zeer uitgestrekt kunnen worden. Daarnaast kan het aangetroffen worden in zure moerassen en broekbossen.

Het kan enige beschaduwing verdragen, en verkleurt dan meestal naar groen. Ook kan de plant tegen een korte, tijdelijke verdroging.

Hoogveen-veenmos is een kensoort voor het hoogveenmos-verbond (Oxycocco-Ericion).

Hoogveen-veenmos heeft een circumpolair verspreidingsgebied en komt over gans Centraal-Europa voor.