Zum Inhalt springen

Tinn

Vun Wikipedia
Disse Artikel is man blots en Stubben. Du kannst Wikipedia helpen un em verbetern.


Dit Woort hett noch annere Bedüden: kiek dorför ünner Tinn (Mehrdüdig Begreep).

50 InTinnSb
Ge

Sn

Pb
Allgemeen
Naam, Teken, Atomtall Tinn, Sn, 50
Cheemsch Serie Metall
Klöör glannig sülvergrau
Atommass 118,710 u
Elektronenkonfiguratschoon [Kr]4d105s25p2
Elektronen je Schaal 2, 8, 18, 18, 4
Physikaalsche Egenschoppen
Phaas Faststoff
Dicht (grau) 5,769
(witt) 7,265 g·cm−3
(bi RT)
Smöltpunkt 505,08 K
(232 °C)
Kaakpunkt 2875 K
(2.602°C)
Atomare Egenschoppen
Kristallstruktur tetragonal
Ionisatschoonsenergien 1.: 708,6 kJ/mol
2.: 1411,8 kJ/mol
3.: 2943,0 kJ/mol
Atomradius 145 pm
Annere Egenschoppen
Isotopen (Utwahl)
Hööftartikel: Isotopen vun Tinn
Iso VN t½ VO VE (MeV) VP
112Sn 0,97 % Sn is mit 62 Neutronen bestännig.
114Sn 0,65 % Sn is mit 64 Neutronen bestännig.
115Sn 0,34 % Sn is mit 65 Neutronen bestännig.
116Sn 14,45 % Sn is mit 66 Neutronen bestännig.
117Sn 7,68 % Sn is mit 67 Neutronen bestännig.
118Sn 24,23 % Sn is mit 68 Neutronen bestännig.
119Sn 8,59 % Sn is mit 69 Neutronen bestännig.
120Sn 32,59 % Sn is mit 70 Neutronen bestännig.
122Sn 4,63 % Sn is mit 72 Neutronen bestännig.
124Sn 5,79 % Sn is mit 74 Neutronen bestännig.
126Sn nee ~105 a β- 0,380 126Sb

Tinn is en cheemsch Element ut dat Periodensystem mit de Atomtall 50, dat to de Grupp vun de Metallen tellt. Dat Atomteken is Sn – afleddt vun’t latiensche stannum, wat Tinn bedüüt. Vun dor kummt ok de Naam Stanniol för dünne Metallfolie, de fröher ut Tinn weer, hüüt aver tomeist ut Aluminium.

Historie un Vörkamen

[ännern | Bornkood ännern]

Tinn weer al in ole Tieden bruukt, so vun 2500 v. Chr. an. As Bimengen to Kopper, för dat denn Bronze rutkümmt. Un för sick allen. Tinn keem sünners ut Britannien, neemlich ut Cornwall. Aver ok annerwegens geev dat Tinnierzen.

Eegenschapen

[ännern | Bornkood ännern]

Tinn is een temlich edlet Metall, wat nich so licht reageert as anner Metallens, ma nich so edel as de Eddelmetallens. Wat opfallt is besünners de laage Smöltpunkt. Dorüm is Tinn een vun de ersten Metallens ween, de de Minschen bruukt harrn, sünnerlich för de Bronze, ober ook för Tellers un Kröög de licht to geeten weern. Un ook as Lot wör un ward dat bruukt, vun de Klemptneree bit na de Elektronik

Tinn kümmt besünners as Tinndioxid, SnO2 vör. Dat ward ook Kassiterit naamt un is een tomeist swattbrunen Steen. Dat Tinndioxid ward lütt maakt un denn mit Kohle reduzeert.

SnO2 C ⇒ Sn CO2

Denn ward dat knapp bet över den Smeltpunkt hitt maakt un fleet denn rut.

Tinn heurt to de veerde Grupp vun dat Periodensystem. Dor is dat denn ünner Kohlenstoff, Silizium, Germanium un vör Blie. Dorum kümmt dat in Verbinnungen tomeist ook in de Oxidationsstufe IV vör. Tinn as Element is nich giftig, obers Verbinnungen vun dat Tinn könnt giftig sien.

Hüüt ward dat Tinn besünners as Lot bruukt. Vun wegen dat dat so good fleet un denn anner Metallens, sünnerlich Kopper good verbinnen deit. För dat normole Lot ward 30-40 % Blie tomixt. För Elektroniklot gifft dat verscheeden Rezepten, ook mit Sülver. Un för de Klemptneree ward reinet Tinn bruukt: Dat Fittingslot (heet so vun wegen dat dor mit de Fittinge mit dat Kopperrohr verbunnen warn) hett 97% Tinn un blots noch 3 % Kopper.

  • Ludwig Mory, E. Pichelkastner, B. Höfler: Bruckmann’s Zinn-Lexikon. München 1977.
  • Vanessa Brett: Zinn. Herder, Freiburg 1983, ISBN 3-451-19715-4.
  • K. A. Yener, A. Adriaens, B. Earl, H. Özbal: Analyses of Metalliferous Residues, Crucible Fragments, Experimental Smelts, and Ores from Kestel Tin Mine and the Tin Processing Site of Göltepe, Turkey. In: P. T. Craddock, J. Lang (Ruutgever): Mining and Metal Production Through The Ages. The British Museum Press, London 2003, ISBN 0-7141-2770-1, S. 181–197.
Tinn. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.