Jump to content

Cicero

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[ /-]
API: /ˈkikeroː/, [ˈkɪkɛroː](classice)
Syllabificatio phonetica: Ci·ce·rō — morphologica: Cicer-o

Notatio

[ /-]
← Latinecicer

Nomen proprium

[ /-]

Cicer|ō, -ōnis masc.

  1. Cognomen Romanum gentis Tulliae.

Declinatio

[ /-]
f. sing. plur.
nom. Cicerō
I
gen. Cicerōnis
II
dat. Cicerōnī
III
acc. Cicerōnem
IV
abl. Cicerōne
VI
voc. Cicerō
V

Nomina clara

[ /-]

Translationes

[ /-]
Cognomen Romanumdilatare ▼
Cognomen Romanumcollabi ▲

Loci

[ /-]
Velleius Paterculus
ca. -20/ 35
M. Fabius Quintilianus ca. 35-100Marcus Valerius Martialis 40-103
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Nihil tam indignum illo tempore fuit quam quod aut Caesar aliquem proscribere coactus est aut ab ullo Cicero proscriptus est. Abscisaque scelere Antonii vox publica est, cum eius salutem nemo defendisset qui per tot annos et publicam civitatis et privatam civium defenderat. —Historiae Romanae Vellei [1]

saec. I.

  • Quare non inmerito ab hominibus aetatis suae regnare in iudiciis dictus est, apud posteros vero id consecutus ut Cicero iam non hominis nomen sed eloquentiae habeatur. Hunc igitur spectemus, hoc propositum nobis sit exemplum, ille se profecisse sciat cui Cicero valde placebit. —Institutio oratoria Quintiliani [2]

saec. I.

  • Silius haec magni celebrat monimenta Maronis,
Iugera facundi qui Ciceronis habet.
Heredem dominumque sui tumulive larisve
Non alium mallet nec Maro nec Cicero. —Epigrammata M. Valerii Martialis [3][4]

Fontes

  1. Velleius Paterculus, Historiarum ad M. Vinicium consulem libri duo (ed. J. Hellegouarc'h, Paris 1982). Liber II. Caput LXVI. p. 2 — Cicero
  2. Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber decimus, I. [112] — Cicero
  3. 3.0 3.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber undecimus. XLVIII, versus 4 — Cicero
  4. 4.0 4.1 Vicicitatio: Cicero.