tinaz

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /tɪˈnɑːz/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: ti·naz

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tinaz	tinaz
Îzafe	tinaza	tinazên
Çemandî	tinazê	tinazan
Nîşandera çemandî	wê tinazê	wan tinazan
Bangkirin	tinazê	tinazino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tinazek	tinazin
Îzafe	tinazeke	tinazine
Çemandî	tinazekê	tinazinan

tinaz mê

1. tirane, galte, henek, qerf, pêkenok,
   gotinên mirov dibêje daku xelk pê bikene
   • Me'mûl ew e ji ehlê razan
     Ew dê nekirin bi min tinazan
     Ez pîlewer im ne gewherî me — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: تناز‎

Herwiha

• tinazî

Hevmane

• galte
• henek
• qerf
• pêkenok
• tirrane
• yarî
• kênc

Bide ber

• tehn

Jê

• (Lêker) tinaz kirin
• (Navdêr) tinazkirin
• (Rengdêr) tinazkirî
• tinazbêj
• tinazbêjî
• tinazok
• tinazokî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Ironie → de mê, Spott → de nêr, Spötterei, spöttisch → de
• Erebî: نكتة‎, مزحة‎, دعابة‎, فُكَاهَة‎ (fukāha), طُرْفَة‎ (ṭurfa)
• Îngilîzî: fun → en, joke → en, farce → en, badinage → en, derision → en, jeer → en, razz → en, ridicule → en
• Tirkî: saraka → tr, şaka → tr, dalga → tr, alay → tr