Mihi
| Mihi | |
|---|---|
 | |
| Xehetasunak | |
| Honen parte | ahoa |
Hona drenatzen du | lingual veins (en)  |
| Arteria | lingual artery (en) ascending pharyngeal artery (en) |
| Zaina | lingual veins (en) |
| Identifikadoreak | |
| Latinez | lingua |
| MeSH | eta A14.549.885 A03.556.500.885 eta A14.549.885 |
| TA | A05.1.04.001 |
| FMA | 54640 |
| Terminologia anatomikoa | |
- Artikulu hau organoari buruzkoa da; musika tresna buruzkoa beste hau da: «Mihi (argipena)».
Mihia edo mingaina aho barruan dagoen organo mugikorra da. Organo honek murtxikatze, irensketa eta hizketarako balio du. Horrez gain, dastamena mihian dauden zentzumen-errezeptoreei esker gertatzen da.
Etimologia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Aitzineuskaraz: *bini[1] Koldo Mitxelenaren ikerketen arabera.
Ezaugarriak eta funtzioa
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Organo haragitsu eta gihartsua da, luzarana eta higikorra, elikagaiak irenstean, hizketan eta dastamenean funtsezko betekizunak dituena.
Mihiaren eginkizun nagusia elikagaiak murtxikatzen eta irensten laguntzea da, baina goi mailako ornodun batzuek, gizonak bereziki, soinuak ahoskatzeko ere erabiltzen dute mihia. Lehorreko animalien mihiak zapore desberdin askori antzeman diezaieke, gainaldean dituen papilei esker.
Ikus, gainera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
- ↑ Koldo Mitxelena (1976). Fonética histórica vasca. Donostia: Gipuzkoako Aldundia.
