trompa

Catalan

Etymology

Ultimately of imitative origin. Probably from a Germanic source (compare Frankish *trumba, Old High German trumpa) via Italian tromba.

Pronunciation

• IPA^(key): (Central, Balearic) [ˈtɾom.pə]
• IPA^(key): (Valencia) [ˈtɾom.pa]

Noun

trompa f (plural trompes)

1. French horn
2. horn (e.g. for hunting)
3. trunk (of an animal)
4. (entomology) proboscis (of an insect)
5. (anatomy) tube, duct
6. (architecture) squinch
7. trompe
8. (colloquial) drunkenness

Derived terms

• a trompons
• entrompar
• trompada
• trompera
• trompeta

 

Related terms

• trompar

Noun

trompa m or f by sense (plural trompes)

1. (music) horn player
2. dunce, simpleton
3. (colloquial) drunkard

Further reading

• “trompa” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.

French

Pronunciation

• IPA^(key): /tʁɔ̃.pa/

Verb

trompa

1. third-person singular past historic of tromper

Galician

A drawing of a trompa (2) in a Spanish book.

Etymology

From Old Galician-Portuguese tronpa (13th century, Cantigas de Santa Maria). Onomatopoeic or alternatively from a Germanic language. Compare English trumpet and drum.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɾompa/

Noun

trompa f (plural trompas)

1. (music) horn, trump, trumpet
   • 1370, R. Lorenzo, editor, Crónica troiana, A Coruña: Fundación Barrié, page 561:

     Et começou o torneo a creçer tãto, et a seer o acapelamento tã grande, et a uolta et os braados et os alaridos et os sõos dos cornos et das tronpas tã grandes et tã esquiuos que ome nõ se podía oýr

     And the tournament began to grow so much, and the carnage was so large, and the din and the shouts and the yells and the sound of the horns and of the trumpets so big and harsh that a man couldn't heard himself

2. (music) jaw harp, Jew's harp

   Synonym: berimbau

3. trunk (of an elephant)
4. (anatomy) tube (especially the Fallopian tube)
5. (humorous) nose

   Synonyms: nafro, napia

6. (figurative) drunkenness

   Synonym: borracheira

7. spinning top

   Synonym: buxaina

Related terms

• trompeta

References

• Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (2006–2022) “trompa”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
• Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “tronpa”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
• Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “trompa”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
• Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “trompa”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
• Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “trompa”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN

Icelandic

Pronunciation

• Rhymes: -ɔm̥pa

Verb

trompa (weak verb, third-person singular past indicative trompaði, supine trompað)

1. (card games) to trump, to play a trump card

Conjugation

trompa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að trompa
supine (sagnbót)		trompað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		trompandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég trompa	við trompum	present (nútíð)	ég trompi	við trompum
	þú trompar	þið trompið		þú trompir	þið trompið
	hann, hún, það trompar	þeir, þær, þau trompa		hann, hún, það trompi	þeir, þær, þau trompi
past (þátíð)	ég trompaði	við trompuðum	past (þátíð)	ég trompaði	við trompuðum
	þú trompaðir	þið trompuðuð		þú trompaðir	þið trompuðuð
	hann, hún, það trompaði	þeir, þær, þau trompuðu		hann, hún, það trompaði	þeir, þær, þau trompuðu
imperative (boðháttur)	trompa (þú)	trompið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	trompaðu	trompiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

trompast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að trompast
supine (sagnbót)		trompast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		trompandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég trompast	við trompumst	present (nútíð)	ég trompist	við trompumst
	þú trompast	þið trompist		þú trompist	þið trompist
	hann, hún, það trompast	þeir, þær, þau trompast		hann, hún, það trompist	þeir, þær, þau trompist
past (þátíð)	ég trompaðist	við trompuðumst	past (þátíð)	ég trompaðist	við trompuðumst
	þú trompaðist	þið trompuðust		þú trompaðist	þið trompuðust
	hann, hún, það trompaðist	þeir, þær, þau trompuðust		hann, hún, það trompaðist	þeir, þær, þau trompuðust
imperative (boðháttur)	trompast (þú)	trompist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	trompastu	trompisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

trompaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	trompaður	trompuð	trompað		trompaðir	trompaðar	trompuð
accusative (þolfall)	trompaðan	trompaða	trompað		trompaða	trompaðar	trompuð
dative (þágufall)	trompuðum	trompaðri	trompuðu		trompuðum	trompuðum	trompuðum
genitive (eignarfall)	trompaðs	trompaðrar	trompaðs		trompaðra	trompaðra	trompaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	trompaði	trompaða	trompaða		trompuðu	trompuðu	trompuðu
accusative (þolfall)	trompaða	trompuðu	trompaða		trompuðu	trompuðu	trompuðu
dative (þágufall)	trompaða	trompuðu	trompaða		trompuðu	trompuðu	trompuðu
genitive (eignarfall)	trompaða	trompuðu	trompaða		trompuðu	trompuðu	trompuðu

Noun

trompa

1. indefinite genitive plural of tromp

Portuguese

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɾõ.pɐ/

• Hyphenation: trom‧pa

Noun

trompa f (plural trompas)

1. (music instrument) horn (any of several types of musical wind instruments)

Spanish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɾompa/ [ˈt̪ɾõm.pa]
• Rhymes: -ompa
• Syllabification: trom‧pa

Etymology 1

Borrowed from a Germanic language, from Frankish *trumpa or Old High German trumpa, trumba, of imitative origin, similar to English drum.

Noun

trompa f (plural trompas)

1. snout (long, projecting nose, mouth and jaw of a beast)
2. trunk (of an elephant)
3. (music) horn
   • 1905, Benito Pérez Galdós, Aita Tettauen:

     He usado y abusado de la trompa, sin cuidarme de atenuar la ronquera de su sonido, y ahora, en esta transformación de mis ideas y en esta repugnancia de la épica militar, me he quedado sin instrumento, pues aunque soplara la trompa, no sacaría de ella más que lamentos desacordes.

     (please add an English translation of this quotation)

4. proboscis
5. (anatomy) tube (especially the Fallopian tube)

   trompa de Falopio ― Fallopian tube

6. booze-up; drinking sesh

   Ayer me pillé una trompa de no te menees.

   Yesterday I drank myself stupid.

Derived terms

• atar las trompas
• ligarse las trompas
• trompa de Eustaquio
• trompa de Falopio
• trompa de los Alpes

 

Related terms

• trompeta
• trompita

 

See also

• hocico
• morro

Etymology 2

From a vesre form of patrón.

Noun

trompa m (plural trompas)

1. (vesre) boss, protector

Further reading

• “trompa”, in Diccionario de la lengua española (in Spanish), online version 23.7, Royal Spanish Academy, 2023 November 28