faj

See also: fáj, and faj.

Albanian

Etymology 1

From a Vulgar Latin deverbal of Latin fallere, compare French faille (“fault”), Occitan falha (“fault, sin”), Aromanian fai f (“fault, sin”). Less likely from Gothic 𐍆𐌰𐌹𐌰𐌽 (faian, “to blame”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfaj/
• Rhymes: -aj

Noun

faj m (plural faje)

1. misdeed, sin, wrong; crime

   Synonyms: mëkat, gjynah

2. guilt, blame
3. (colloquial) fault, cause

   Synonym: shkak

   për fajin e tij ― because of him (literally, “by his fault”)

Declension

Declension of faj

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	faj	faji	faje	fajet
accusative		fajin
dative	faji	fajit	fajeve	fajeve
ablative			fajesh

Derived terms

• fajësi
• fajësoj
• fajtoj
• i fajshëm
• i pafaj

 

Further reading

• “faj”, in FGJSSH: Fjalor i gjuhës së sotme shqipe‎^[1] (in Albanian), 1980, page 445b

Etymology 2

From Proto-Albanian *spanja, related to Proto-Germanic *spannjan (“to tighten”), with a secondary expressive gemination, to be compared with Old Norse spenna (“to tighten”).

Verb

faj (aorist fana, participle fanë)

1. to fill, cram, surfeit

Inflection

Standard Albanian conjugation of faj (active voice)

• Show compound tenses:  

		participle		farë
		gerund		duke farë
		infinitive		për të farë
singular			plural
1st pers.	2nd pers.	3rd pers.	1st pers.	2nd pers.	3rd pers.
indicative	present	faj	fan	fan	fajmë	fani	fajnë
	imperfect	faja	faje	fante	fanim	fanit	fanin
	aorist	fava	fave	fau	famë	fatë	fanë
perfect	kam farë	ke farë	ka farë	kemi farë	keni farë	kanë farë
past perfect	kisha farë	kishe farë	kishte farë	kishim farë	kishit farë	kishin farë
aorist II	pata farë	pate farë	pati farë	patëm farë	patët farë	patën farë
future1	do të faj	do të fash	do të fajë	do të fajmë	do të fani	do të fajnë
future perfect2	do të kem farë	do të kesh farë	do të ketë farë	do të kemi farë	do të keni farë	do të kenë farë
subjunctive	present	të faj	të fash	të fajë	të fajmë	të fani	të fajnë
imperfect	të faja	të faje	të fante	të fanim	të fanit	të fanin
perfect	të kem farë	të kesh farë	të ketë farë	të kemi farë	të keni farë	të kenë farë
past perfect	të kisha farë	të kishe farë	të kishte farë	të kishim farë	të kishit farë	të kishin farë
conditional1, 2	imperfect	do të faja	do të faje	do të fante	do të fanim	do të fanit	do të fanin
	past perfect	do të kisha farë	do të kishe farë	do të kishte farë	do të kishim farë	do të kishit farë	do të kishin farë
optative	present	fafsha	fafsh	faftë	fafshim	fafshit	fafshin
perfect	paça farë	paç farë	pastë farë	paçim farë	paçit farë	paçin farë
admirative	present	fakam	fake	faka	fakemi	fakeni	fakan
	imperfect	fakësha	fakëshe	fakësh	fakëshim	fakëshit	fakëshin
perfect	paskam farë	paske farë	paska farë	paskemi farë	paskeni farë	paskan farë
past perfect	paskësha farë	paskëshe farë	paskësh farë	paskëshim farë	paskëshit farë	paskëshin farë
imperative	present	—	faj	—	—	fani	—
1) indicative future identical with conditional present 2) indicative future perfect identical with conditional perfect

Derived terms

• fengem

Hungarian

Etymology

Possibly from Proto-Finno-Ugric. It was a variant of fiú (“boy; son”) in the Old Hungarian era and it was formed through a formal and functional split from it.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈfɒj]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɒj

Noun

faj (plural fajok)

1. race
2. species

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
	singular	plural
nominative	faj	fajok
accusative	fajt	fajokat
dative	fajnak	fajoknak
instrumental	fajjal	fajokkal
causal-final	fajért	fajokért
translative	fajjá	fajokká
terminative	fajig	fajokig
essive-formal	fajként	fajokként
essive-modal	—	—
inessive	fajban	fajokban
superessive	fajon	fajokon
adessive	fajnál	fajoknál
illative	fajba	fajokba
sublative	fajra	fajokra
allative	fajhoz	fajokhoz
elative	fajból	fajokból
delative	fajról	fajokról
ablative	fajtól	fajoktól
non-attributive possessive - singular	fajé	fajoké
non-attributive possessive - plural	fajéi	fajokéi

Possessive forms of faj
possessor	single possession	multiple possessions
1st person sing.	fajom	fajaim
2nd person sing.	fajod	fajaid
3rd person sing.	faja	fajai
1st person plural	fajunk	fajaink
2nd person plural	fajotok	fajaitok
3rd person plural	fajuk	fajaik

Derived terms

• faji
• fajos
• fajtalan
• fajul
• fajzat
• fajzik

 

Compound words

• fajgyűlölet
• műfaj

 

Further reading

• faj in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (“The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language”, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
• faj in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).

Maonan

Noun

faj

1. cloud

Polish

Etymology

Borrowed from German fein. Doublet of fejn.

Pronunciation

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈfaj/

Adjective

faj (indeclinable)

1. (Far Masovian) Synonym of fajny

   Synonyms: see Thesaurus:dobry

   Faj gatunek ty tabaki. ― (This is) a nice type of this tabaco.

Further reading

• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “faj”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 107