Ζωρζ Σερά
Ζωρζ Σερά | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Georges-Pierre Seurat (Γαλλικά) |
Γέννηση | 2 Δεκεμβρίου 1859[1][2][3] πρώην 5ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[4] |
Θάνατος | 29 Μαρτίου 1891[1][2][3] boulevard de Magenta[5] |
Αιτία θανάτου | brain congestion[6] |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια[6] |
Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ (48°51′44″ s. š., 2°23′26″ v. d.)[7] |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[8][9] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιαπωνικά[2] Γαλλικά[10] |
Σπουδές | Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ζωγράφος[11][12] σκιτσογράφος[13][11][14] σχεδιαστής[12] |
Αξιοσημείωτο έργο | A Sunday Afternoon on the Island of La Grande Jatte Bathers at Asnières |
Οικογένεια | |
Αδέλφια | Émile Seurat |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ζωρζ-Πιερ Σερά (γαλλικά: Georges-Pierre Seurat, 1859-1891) ήταν Γάλλος μετα-ιμπρεσσιονιστής ζωγράφος, ο εισηγητής του πουαντιγισμού (στιγματογραφία).[15] Το έργο του Ένα κυριακάτικο απόγευμα στο νησί της Γκραντ Ζατ (1884-1886) άλλαξε την κατεύθυνση της σύγχρονης τέχνης αποτελώντας την αρχή του νεο-ιμπρεσιονισμού.[16] Αυτός ο πίνακας είναι ένας από τους γνωστότερους του 19ου αιώνα.[17]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Σερά γεννήθηκε σε μια πολύ πλούσια οικογένεια στο Παρίσι. Ο πατέρας του ήταν δικαστικός υπάλληλος και καταγόταν από την Καμπανία. Σπούδασε αρχικά τέχνη με τον γλύπτη Ζαστίν Λεκιέν (Justin Lequiene) και ακολούθως παρακολούθησε τη Σχολή Καλών Τεχνών το 1878 και το 1879.[18] Μετά από ένα χρόνο υπηρεσίας στη στρατιωτική ακαδημία στη Βρέστη, επέστρεψε στο Παρίσι το 1880. Μοιράστηκε ένα μικρό εργαστήριο στην Αριστερή Όχθη με δύο φίλους φοιτητές, πριν μετακομίσει σε ένα δικό του στούντιο. Τα επόμενα δύο χρόνια αφοσιώθηκε στην τέχνη του ασπρόμαυρου σχεδίου. Κατά τη διάρκεια του 1883 ζωγράφισε τον πρώτο του μεγάλο πίνακα - έναν τεράστιο καμβά με τίτλο Κολυμβητές στην Ασνιέρ.
Όταν αυτός ο πίνακας απορρίφθηκε από το Σαλόν, ο Σερά απομακρύνθηκε από τα επίσημα ιδρύματα και συγκαταλέγονταν στους ανεξάρτητους καλλιτέχνες του Παρισιού. Το 1884 μαζί με άλλους καλλιτέχνες (μεταξύ των οποίων και ο Μαξιμιλιάν Λους) δημιούργησαν την εταιρεία Σαλόν ανεξάρτητων καλλιτεχνών. Εκεί γνώρισε και έγινε φίλος με τον καλλιτέχνη Πωλ Σινιάκ.[19]
Ο Σερά μοιράστηκε τις νέες ιδέες του για τον πουαντιγισμό με τον Σινιάκ, ο οποίος στη συνέχεια ζωγράφισε στην ίδια τεχνοτροπία. Το καλοκαίρι του 1884 ο Σερά άρχισε να εργάζεται για το αριστούργημά του Ένα κυριακάτικο απόγευμα στο νησί Λα Γκραντ Ζατ, το οποίο χρειάστηκε δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί.[20]
Επιλογή έργων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Προάστια, 1882, Τρουά, Musée d'Art Moderne
-
Κολυμβητές στην Asnières, 1884, Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη
-
Ένα κυριακάτικο απόγευμα στο νησί της Grande Jatte, 1883-85, Σικάγο, Art Institute
-
Εξέδρα του Σηκουάνα στο Courbevoie, 1887, Λονδίνο, Ινστιτούτο Τέχνης Κουρτώ
-
Τα μοντέλλα, 1888, Φιλαδέλφεια, Barnes Foundation
-
Η παρέλαση του τσίρκου, 1888, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο
-
Κυριακή, Port-en-Bessin, 1888, Otterlo, Kröller-Müller Museum
-
Νεαρή που πουδράρεται, 1890, Λονδίνο, Ινστιτούτο Τέχνης Κουρτώ
-
Le Chahut, 1890, Otterlo, Kröller-Müller Museum
-
Το Τσίρκο, 1891, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118613502. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 119245567. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Georges Seurat» (Ολλανδικά) 72100.
- ↑ Reconstructed vital records of Paris. archives
.paris .fr /arkotheque /visionneuse /visionneuse .php?arko=YTo2OntzOjQ6ImRhdGUiO3M6MTA6IjIwMjQtMDctMDMiO3M6MTA6InR5cGVfZm9uZHMiO3M6MTE6ImFya29fc2VyaWVsIjtzOjQ6InJlZjEiO2k6NTtzOjQ6InJlZjIiO2k6NzM4MjE7czoxNjoidmlzaW9ubmV1c2VfaHRtbCI7YjoxO3M6MjE6InZpc2lvbm5ldXNlX2h0bWxfbW9kZSI7czo0OiJwcm9kIjt9 #uielem _move=0,0&uielem _rotate=F&uielem _islocked=0&uielem _zoom=52. - ↑ Δήμος του Παρισιού: Vital records of Paris. archives
.paris .fr /arkotheque /visionneuse /visionneuse .php?arko=YTo2OntzOjQ6ImRhdGUiO3M6MTA6IjIwMjQtMDctMDQiO3M6MTA6InR5cGVfZm9uZHMiO3M6MTE6ImFya29fc2VyaWVsIjtzOjQ6InJlZjEiO2k6NDtzOjQ6InJlZjIiO2k6MjMzNTM5O3M6MTY6InZpc2lvbm5ldXNlX2h0bWwiO2I6MTtzOjIxOiJ2aXNpb25uZXVzZV9odG1sX21vZGUiO3M6NDoicHJvZCI7fQ== #uielem _move=-872,-1873&uielem _rotate=F&uielem _islocked=0&uielem _zoom=300. - ↑ 6,0 6,1 «Le XIXe siècle». (Γαλλικά) Le XIXe siècle. rue Cadet, rue Montmartre, rue du Mail, Παρίσι.
- ↑ 7,0 7,1 Jules Moiroux: «Le cimetière du Père-Lachaise». (Γαλλικά) Le cimetière du Père-Lachaise. Παρίσι. 1908. σελ. 315.
- ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 5358. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ CONOR.SI. 25824611.
- ↑ 11,0 11,1 The Fine Art Archive. 7752. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
- ↑ 12,0 12,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500008873.
- ↑ 33895. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Collectie Boijmans Online. www
.boijmans .nl /en /collection /artworks /76431 /landscape-at-sunset. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2024. - ↑ . «wikiart.org/en/georges-seurat».
- ↑ . «artsandculture.google.com/entity/georges-seurat».
- ↑ . «nationalgallery.org.uk/artists/georges-seurat».
- ↑ . «biography.com/artist/georges-seurat».
- ↑ . «theartstory.org/artist/seurat-georges/».
- ↑ . «georgesseurat.org/biography».[νεκρός σύνδεσμος]
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Georges Seurat, 1859–1891. Νέα Υόρκη: Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης. 1991. ISBN 9780870996184.
- Jooren, Marieke· Veldink, Suzanne· Berger, Helewise (2014). Seurat. Kröller-Müller Museum. ISBN 9789073313286.
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Φρανσουάζ Κασέν, Seurat: Le rêve de l’art-science, συλλογή "Découvertes Gallimard" (nº 108). Παρίσι: Gallimard/Réunion des musées nationaux, 1991
- Everdell, William R. (1998). The First Moderns. Σικάγο: University of Chicago Press. ISBN 0-226-22480-5.
- Fénéon, Félix, Oeuvres-plus-que-complètes, ed., J. U. Halperin, 2v, Γενεύη: Droz, 1970
- Ρότζερ Φράι Essay, 'The Dial' Κάμντεν, NJ Sept. 1926
- Gage, John T., "The Technique of Seurat: A Reappraisal,” Art Bulletin 69:3 (87 September)
- Halperin, Joan Ungersma, Félix Fénéon: Aesthete and Anarchist in Fin-de-Siècle Paris, New Haven, CT: Yale University Press, 1988
- Homer, William Innes, Seurat and the Science of Painting, Κέιμπριτζ: MIT Press, 1964
- Lövgren, Sven, The Genesis of Modernism: Seurat, Gauguin, Van Gogh & French Symbolism in the 1880s, 2nd ed., Μπλούμινγκτον, Ιντιάνα: Indiana University Press, 1971
- Rewald, John, Cézanne, new ed., Νέα Υόρκη: Abrams, 1986
- Rewald, Seurat, Νέα Υόρκη: Abrams, 1990
- Rewald, Studies in Impressionism, Νέα Υόρκη: Harry N. Abrams, 1986
- Rewald, Post-Impressionism, 3rd ed., revised, Νέα Υόρκη: Museum of Modern Art, 1978
- Rewald, Studies in Post-Impressionism, Νέα Υόρκη: Harry N. Abrams, 1986
- Rich, Daniel Catton, Seurat and the Evolution of La Grande Jatte (University of Chicago Press, 1935), NY: Greenwood Press, 1969
- Russell, John, Seurat, (1965) Λονδίνο: Thames & Hudson, 1985
- Seurat, Georges, Seurat: Correspondences, témoignages, notes inédites, critiques, ed., Hélène Seyrès, Paris: Acropole, 1991 (NYU ND 553.S5A3)
- Seurat, ed., Norma Broude, Seurat in Perspective, Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall, 1978
- Smith, Paul, Seurat and the Avant-Garde, New Haven, CT: Yale University Press, 1997
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Agence Photographique de la Réunion des musées nationaux et du Grand Palais des Champs-Elysées (Φωτογραφικό Πρακτορείο Συνάντησης Εθνικών Μουσείων και Μεγάλου Μεγάρου των Ηλυσίων Πεδίων)
- Seurat, Georges, Musée d'Orsay Αρχειοθετήθηκε 2019-04-01 στο Wayback Machine.
- Port-en-Bessin, Entrance to the Harbor στη συλλογή MoMA Online
- George Seurat: The Drawings στη συλλογή MoMA Online (απαιτείται Flash)
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |