Vladislav II Nemanjić
Stefan Vladislav II Nemanjić je bio kralj Srijema (1316.—1324.)[1] koji je bio poražen u bici za vladavinu nad Srbijom od strane srpskog kralja Milutina i potom kralja Stefana Dečanskog.[2][3]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Stefan Vladislav je bio sin kralja Dragutina[4] koji je vladao Srbijom 1276.-82. i potom Srijemom od 1282. do svoje prirodne smrti 1316. godine. Njegova majka je bila princeza Katarina Arpadović,[5] a njegova baka je bila rođakinja anžuvinskog kralja Napulja što će odigrati veliku ulogu u Vladislavovom djetinjstvu.
Ban Slavonije
[uredi | uredi izvor]Godine 1290. hrvatsko-ugarsko kraljevstvo je bilo potreseno građanskim ratom između pristalica anžuvinca Karla Martela i Andrije III. Mlečanina. Tokom ovog rata koji će trajati 5 godina Vladislavov otac Dragutina će podržati vojno slabijeg Karla u zamjenu za predaju teritorije. Po tom dogovoru iz 1292. godine tada maloljetni Stefan Vladislav je postao ban Slavonije koju tada kontroliraju Andrijine snage i Andrijin ban Slavonije. Jedini način da Vladislav postane ban je bio da vojska njegovog oca "oslobodi" Slavoniju i da Karlo pobjedi u ratu, a na kraju do ničega od toga ne dolazi. Već sljedeće godine Dragutina sklapa mir sa Andrijom koji odbija priznati Vladislavovu bansku titulu. Na kraju u građanskom ratu će ipak 1308. godine definitivno pobjediti frakcija Karla Martela, ali i novi kralj Karlo Robert će odbiti priznati bansku titulu.
Početak i kraj vladavine
[uredi | uredi izvor]Poslije smrti kralja Dragutina (1316. godine), Stefan Vladislav II je počeo da vlada državom svog oca, poznatom u to vrijeme kao Sremska kraljevina, ali ga je ubrzo kralj Srbije, Milutin, pobijedio i zatvorio. Prema Deževskom sporazumu iz 1282. trebalo je da poslije smrti svog strica Milutina preuzme srpski tron.
Poslije Milutinove smrti u Srbiji izbija kratkotrajni građanski rat između 3 različite frakcije. Prvu frakciju je predstavljao prijestolonasljednik Konstantin Nemanjić, drugu Vladislav, a treću Stefan Dečanski. Na kraju Dečanski vrlo brzo ostvaruje potpunu pobjedu pa je Vladislav bio prisiljen pobjeći na teritoriju Ugarske gdje koju godinu kasnije umire.[6] Nakon njegova poraza Sremsko kraljevstvo je podijeljeno tako da je bosanski ban Stefan II zavladao s Usorom i Soli dok su južni Srijem (današnja Mačva) i Beograd kao nasljedne Ugarske zemlje vraćene Ugarskoj.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ CONSTANZA Morosini
- ^ Sveznanje. Beograd, 1937.
- ^ Drago Njegovan, Prisajedinjenje Vojvodine Srbiji, Novi Sad, 2004.
- ^ Cawley, Charles, FMG/Serbia Kings, Foundation for Medieval Genealogy
- ^ Makk, Ferenc (1994). V. István. Korai magyar történeti lexikon (9–14. század) [Encyclopedia of the Early Hungarian History (9th–14th centuries)]. Akadémiai Kiadó. ISBN 963-05-6722-9.
- ^ VLADISLAV
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]
| Prethodnik: Stefan Dragutin |
Kralj Srema (1316 — 1325) |
Nasljednik: propast kraljevstva |