Razija Mujanović
Razija Mujanović | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lični podaci | ||||||||||||||||||||
Rođenje | Čelić, SFR Jugoslavija | 15. april 1967|||||||||||||||||||
Nacionalnost | Bosna i Hercegovina | |||||||||||||||||||
Visina | 202 cm | |||||||||||||||||||
Težina | 75 kg | |||||||||||||||||||
Pozicija | Centar | |||||||||||||||||||
Početak karijere | 1982. | |||||||||||||||||||
Kraj karijere | 2009. | |||||||||||||||||||
Historija karijere | ||||||||||||||||||||
1982–1990. | Jedinstvo Aida | |||||||||||||||||||
1991–1992. | Dorna Godella | |||||||||||||||||||
1991–1992. | Basket Puglia | |||||||||||||||||||
1992–1996. | Pool Comense | |||||||||||||||||||
1996–1998. | Microcamp Campinas | |||||||||||||||||||
1998. | Detroit Shock | |||||||||||||||||||
1998–1999. | Basket Vicenza | |||||||||||||||||||
1999–2000. | Basket Messina | |||||||||||||||||||
2000–2002. | Celta Vigo | |||||||||||||||||||
2002–2003. | Barcelona | |||||||||||||||||||
2004. | Como | |||||||||||||||||||
2004–2005. | Croatia 2006 Zagreb | |||||||||||||||||||
2005–2006. | Barcelona | |||||||||||||||||||
2006–2007. | Hondarribia | |||||||||||||||||||
2007–2008. | Celta Vigo | |||||||||||||||||||
Nagrade i dostignuća | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
Medalje
|
Razija Mujanović nekadašnja je jugoslavenska i bosanskohercegovačka košarkašica. Novine La Gazzetta dello Sport triput su je izabrale za najbolju košarkašicu Evrope (1991., 1994. i 1995.).[1] Godine 2017. uz Shaquillea O'Neala, Tonija Kukoča, Mickeya Berkowitza, Valdisa Valtersa i Dušana Ivkovića, primljena je u FIBA-inu Kuću slavnih.[2]
Karijera
[uredi | uredi izvor]Klupska
[uredi | uredi izvor]Mujanović 1982. godine iz Ratkovića, dolazi u Tuzlu na nagovor trenera Mihajla Vukovića. Prije dolaska u Tuzlu nije trenirala košarku. Prve košarkaške korake napravila je u klubu Jedinstvo Aida iz Tuzle, koji je te godine ušao u Prvu saveznu ligu Jugoslavije. Kad je došla u klub, imala je 14 godina i visinu 198 centimetara, a ljekarski nalazi govorili su da će još rasti. Dosegla je visinu 202 centimetra.
Godine 1989, predvođeno Razijom Mujanović i trenerom Vukovićem, Jedinstvo je u finalnoj utakmici pobijedilo italijanski Primigi 74:70 i postalo prvak Evrope.[3]
Nakon što je kvalitet dokazala u jugoslavenskoj ligi, 1990. godine karijeru je nastavila u inozemstvu, u ekipi Basket Puglia iz Barija. Iako je ekipa tek ušla u prvu ligu i cilj joj je bio opstanak u njoj, na kraju se borila za titulu prvaka. Nakon isteka ugovora Mujanović karijeru nastavlja u Španiji, u ekipi Dorna Godella iz Valencije, gdje joj je trener ponovo bio Vuković. U sezoni 1991/92. ekipa je ostvarila sve pobjede u nacionalnom prvenstvu, kupu, te Kupu evropskih šampiona, gdje su u finalu pobijedili Dinamo Kijev rezultatom 66:56. To je bila druga titula prvaka Evrope za Mujanović, a u toj utakmici postigla je 31 poen.
Nakon Španije Razija se ponovo vraća u Italiju, u ekipu Ginnastica Comense 1872 iz Coma. U prvoj sezoni odmah je osvojila prvenstvo i kup Italije te nastupila u finalu Kupa evropskih šampiona, i to protiv Valencije, njene doskorašnje ekipe. Rezultat je bio 64:57. Godinu poslije dogodila se repriza finala Kupa šampiona, ali ovog puta uspješnija je bila Valencia. I sljedeće sezone akteri finala bili su isti. Como je pobijedio Valenciju rezultatom 66:58 i Mujanović je tako došla do četvrte titule prvaka Evrope.
Godine 1996. ponovo igra finale Kupa šampiona. Njemački prvak Wuppertal pobijedio je 76:62 i to je bio oproštaj Mujanović od Coma, s kojim je osvojila sve. Nakon brojnih uspjeha u Evropi odlučila se za nove izazove. Prvi je bio u Brazilu, u ekipi Micro Campinos iz predgrađa Sao Paula, s kojom je 1997. i 1998. osvojila titulu prvaka Brazila. Potom se okušala u najjačoj ligi svijeta, američkoj WNBA. Nastupala je za Detroit Shock.
Nakon toga vraća se u Italiju i spašava od ispadanja prvo 1998. ekipu Basket Vicenza, a sljedeće godine Messinu. Zatim slijedi povratak u Brazil 2000. u Qacer Campinu iz Sao Paula. S ekipom je postala prvak regije i otišla u završnicu državnog prvenstva. Razija je doživjela povredu koljena i to je ekipu iz Sao Paula spriječilo da postane prvak Brazila. Nakon oporavka ponovo se vraća u Evropu, u Celtu Vigo iz Španije. S njom je osvojila Kup kraljice. Potom odlazi u Mađarsku, u ekipu Soprom, s kojom osvaja šampionsku titulu.
Novo odredište Razije Mujanović bila je Barcelona, u kojoj se zadržala dvije godine i s kojom je osvojila prvenstvo Španije. Godine 2004. vraća se u Como, kojem je ranije donijela dvije titule prvaka Evrope. Međutim, zbog povrede tetive pravi dužu pauzu, a potom iste godine odlazi u Croatiju iz Zagreba i osvaja naslov prvaka. Sljedeće godine vraća se u Barcelonu, a potom karijeru nastavlja u Hondarribiji, s kojom je igrala finale Kupa kraljice 2006. godine. Period u Španiji završava u Celti iz Viga u sezoni 2007/08.
Povodom 20. godišnjice osvajanja titule prvaka Evrope Mujanović je 22. marta 2009. odigrala oproštajne minute u dresu Jedinstva u revijalnoj utakmici s reprezentacijom Bosne i Hercegovine. Karijeru dugu 27 godina okončala je u 41. godini.
Reprezentativna
[uredi | uredi izvor]Na Evropskom juniorskom prvenstvu 1984. godine, održanom u španskom gradu Toledo, zahvaljujući najboljoj igračici prvenstva, Raziji Mujanović, reprezentacija Jugoslavije je osvojila zlatnu medalju. Bila je to prva zlatna medalja koju je Jugoslavija osvojila. Djevojke su na prvenstvu ostvarile sve pobjede, a najvećeg rivala SSSR su pobjedile dva puta na prvenstvu.
Na Evropskom juniorskom prvenstvu 1986. u Italiji, reprezentacija Jugoslavije predvođena Razom osvojila je srebrenu medalju. U produžecima poražena je od SSSR-a 71:70. Razija Mujanović je bila najbolji centar Prvenstva.
Godine 1987. sa seniorskom reprezentacijom Jugoslavije osvaja srebrnu medalju u španskom gradu Cádizu na Evropskom prvenstvu.
Olimpijske igre u Seulu 1988, godine, reprezentacija Jugoslavije predvođena trenerom Mihajlom Vukovićem osvaja srebrenu medalju. Tim Jugoslavije činile su: Danira Nakić, Mara Lakić, Slađana Golić, Polona Dornik, Stojna Vangelovska, Kornelija Kvesić, Žana Lelas, Bojana Milošević, Anđelija Arbutina, Vesna Bajkuša i Razija Mujanović. Zlatna medalja je pripala Amerikankama. Raza je uvrštena u prvu petorku Olimpijade.
Na Svjetskom prvenstvu 1990. godine u Maleziji, ponavlja se finale iz Seula. Zlatna medalja je pripala ponovo košarkašicama SAD-a, a srebrena Jugoslaviji. Razija je odlično igrala na Prvenstvu i imala prosjek od 23 koša po utakmici.
Godine 1991. na Evropskom prvenstvu u Tel Avivu Razija Mujanović je odigrala posljednju utakmicu za reprezentaciju Jugoslavije. Jugoslavija je osvojila srebrenu medalju, a Raza je bila najbolji strijelac Prvenstva sa prosjekom od 22,8 koševa po utakmici i najbolja košarkašica Prvenstva. U finalnoj utakmici SSSR je slavio rezultatom 97:84.
Godine 1993. na Mediteranskim igrama u Montpellieru igrajući za svoju domovinu Bosnu i Hercegovinu Razija Mujanović i djevojke osvojile su zlatnu medalju. U finalu Bosna i Hercegovina je pobjedila Italiju rezultatom 73:72. Razija Mujanović je u toj utakmici postigla 38 koševa.
Na EuroBasketu 1997. godine u Mađarskoj, Razija je predvodila žensku košarkašku reprezentaciju Bosne i Hercegovine. To je bilo prvo Evropsko prvenstvo za reprezentaciju Bosne i Hercegovine na kojem je osvojila 12. mjesto.
Nakon profesionalne karijere
[uredi | uredi izvor]Moguće je da ovaj odlomak ne poštuje standarde Wikipedije na bosanskom jeziku. |
Razija Mujanović dobila je prizanje, titulu sportske ličnosti 2007. godine u izboru "Dnevnog avaza” i "Avazovog sporta”. Godine 2017. je kao 13. košarkašica postala članica FIBA Hall of Fame, te je ponovo imala priliku da bude sportski ambasador svoje zemlje. U Ženevi je za govornicom pred milionskim auditorijem održala govor u kojem je pozvala velikane košarke da posjete Bosnu i Hercegovinu i da upoznaju djevojčice i dječake čiji su oni ideali.
Dobila je desetine nagrada i priznanja kao što su: "Najevropljanka BiH“ koju dodjeljuje Evropski pokret u BiH, "Nagrada za životno djelo“ u izboru Nezavisne agencije, Evropskog udruženja menadžera i časopisa Euromanager, "Super žena" na Festivalu savremene žene u Tuzli, nagradu "Za životno djelo" od strane Sportskog saveza Grada Tuzla, nagradu "Ponos nacije" od strane Sportskog saveza Zavidovići, prizanje "Za doprinos u razvoju i promociji sporta" na 24. izboru sportiste Tuzlanskog kantona, "Ambasador sporta" od strane Sportskog saveza BiH, te mnoge druge.
Česta je gošća košarkaških klubova iz malih sredina u Bosni i Hercegovini, govornik na konferencijama za mlade, te učesnica humanitarnih akcija i projekata koji imaju za cilj promociju i afirmaciju sporta. Ona je i ambasadorica Servis centra SOCI Tuzla koji je osnovan za porodice djece i osoba sa poteškoćama u razvoju.
U aprilu 2019. godine je angažovana kao Team Manager ženskih selekcija Bosne i Hercegovine ispred Košarkaškog saveza BiH. Nedugo zatim postala je član Komsije za žensku košarku FIBA Evrope. Na taj način Bosna i Hercegovina je prvi put dobila svoj glas u ovoj Komisiji. Vijest o povratku Razije Mujanović obradovala je proslavljene sportiste Jusufa Nurkića i Maricu Gajić koji joj daju punu podršku u radu, a posebno djevojčice koje će sada imati priliku da uče od najbolje.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ "La Gazzetta dello Sport 2009 European basketball player of the year Sandrine Gruda". La Gazzeta dello Sport. 10. 1. 2010. Arhivirano s originala, 18. 7. 2011. Pristupljeno 31. 3. 2018.
- ^ "Dream Team, Shaq and Kukoc headline 2017 Class of FIBA Hall of Fame Inductees". FIBA. Pristupljeno 7. 10. 2017.
- ^ "Dani ponosa i slave: Jedinstvo Aida prvak Evrope". bhbasket.ba. 20. 3. 2015. Pristupljeno 31. 3. 2018.
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]- Intervju s Razijom Mujanović, serijal "Oni pobjeđuju", Al Jazeera Balkans, 30. 10. 2017 (YouTube)
- Intervju Razije Mujanović za Deutsche Welle, 8. 3. 2018.