Saltar al conteníu

Dougga

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Dougga / Thugga
Patrimoniu de la HumanidáUNESCO
Vista de sitiu de Dougga
Llugar Bandera de Tunicia Tunicia
Criterios Cultural: ii, iii
Referencia 794
Inscripción 1997 (XXI Sesión)
Área Estaos árabes
Cambiar los datos en Wikidata

Dougga o Dugga[1] o Thugga ye una antigua ciudá asitiada na gobernación de Béja nel noroeste de Tunicia.

Pol so interés históricu, esti sitiu foi clasificáu como Patrimoniu de la Humanidá pola Unesco nel añu 1997. La ciudá atópase plenu campu ya inda ta alloñada de la crecedera urbana, contrariamente a Cartago que foi ensame de vegaes reconstruyíu a lo llargo del tiempu.

Esti llugar ye notable pol so tamañu 70 hectárees, el bonu caltenimientu de los sos monumentos y la diversidá de les civilizaciones que la ocuparon, la púnica, la númida, la romana y la bizantina. Ente los monumentos más importantes de Dougga, atopamos el mausoléu líbico-bereber, el capitoliu, el teatru, según los templos de Saturnu y el de Templu de Juno Caelestis.

Mausoléu líbico-bereber

[editar | editar la fonte]

Trátase d'unu de los pocu exemplos d'arquiteutura real numida, l'otru exemplu que s'asitia en Sabratha na Libia actual. Esta tumba de 21 metros d'altor edificáu nel sieglu II e.C. ta dedicada a Atban (fíu d'Iepmatath y de Palu). Sobre la cara norte del primeru de los trés pisos, una ventana zarrada por una baldosa abrir a la cámara funeraria. Les otres cares tán decoraes per falses ventanes.

Nel añu 1842, col fin de expoliar la inscripción real que la afataba, el cónsul británicu en Túnez, sir Thomas Read, estropia bien gravemente'l monumentu que debe'l so estáu actual a la restauración del arqueólogu francés, Luis Poinssot, qu'entamó una reconstrucción a partir de los restos que cubríen el suelu. La inscripción billingüe líbica y púnica atopar nel Muséu Británicu, esta llábana dexó descifrar los calteres líbicos.

Capitoliu

[editar | editar la fonte]

Trátase d'un templu romanu del sieglu II dedicáu a la tríada proteutora de Roma, Xúpiter, Juno y Minerva. No fondero del templu llevantaba una estatua colosal de Xúpiter, nos accesos asítiense la plaza de los Vientos. Cuando la ciudá esta en decadencia tresformar nuna ciudadela bizantina, la qu'aprovecha una parte del templu que taba ruines.

.


Templu de Saturnu

[editar | editar la fonte]

El templu de Saturnu ye l'herederu de Baal Hammón púnicu y consorte de Tanit / Caelestis. Los restos del templu (pocu importantes al llau de los del Capitoliu y del templu de Juno Caelestis) son particularmente interesantes pol so allugamientu, les ruines que se llevanten sobre un puexu con vistes sobre un frutiegu valle ceberaista.

Templu de Juno Caelestis

[editar | editar la fonte]

Esti templu de Juno Caelestis, dedicáu a la heredera de la Tanit púnica, destaca pola escelente caltenimientu del so recintu sagráu tarreznos delimitada por unes parés que subsisten en gran parte a día de güei. La forma de la cortil d'esti templu del sieglu III remembraría una media lluna, símbolu de la divinidá.

Esti teatru romanu, construyíu escontra los años 168 o 169, ye unu de los meyor calteníos del África romana. Podía acoyer a 3.500 espectadores ente que Dougga cuntaba a 5.000 habitantes.

La so dedicatoria, grabada sobre'l frontón de la escena y sobre el pórticu qu'apoderaba la ciudá, recuerda que: P. Marcius Quadratus, fíu de Quintus de la tribú Arnensis, flamén del divín Augusto, pontífiz de la Colonia Julia Karthago, llamáu nos cinco centuriones pol Emperador Augusto Antonino Pío, construyó colos sos denarios pa la so patria, en reconocencia de la dignidá de Flamen Perpetuu, un teatru, alzar dende los cimientos, coles basíliques, los xystes, una escena con cortines y una ornamentación completa; y con ocasión de la dedicatoria, ufiertó representaciones escéniques, distribuciones de cebera, una llacuada, y xuegos ximnásticos.

El teatru inda se representen obres clásiques, especialmente mientres el Festival de Dougga.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]
Planu de Dougga cola disposición de los principales monumentos

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Universidá de Murcia (ed.): «Documenal sobre los restos arqueolóxicos de Dugga». Consultáu'l 17 de payares de 2013.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • Il était une fois, Dougga...Tukka...ou...Thugga la Romaine, éd. Alyssa, Tunis, 1993

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]